na Bema nie bywałam zbyt często. potem, juz na Tunelowej - też nie.
aż któregoś czerwcowego wieczoru ówczesny narzeczony - ten jeden
jedyny! - powiedział - żegnaj.
wyszłam, jak stałam. objechałam Warszawę we wszystkie strony i potem,
w srodku nocy, uryczana, usmarkana, rozhisteryzowana i ujarana
szlugami trafiłam do 2OO.
kiedy tylko mnie zobaczył w drzwiach, wziął pod mankiet, zrobił "herbę
z cytrą" i spytał - "co jest?" wypłakałam mu się w rękaw, wygarnełam,
wyżaliłam. klepał mnie po plecach, właściwie niewiele mówił. pomógł,
pomógł jak cholera! nie, żeby uratował mi życie - aż tak źle nie było.
ale - był katalizatorem, popchnął moje życie w jakimś konkretnym
kierunku, przyjął ciepło, okazał przyjaźń... to było bardzo dużo!
przez następne dwa miesiące 2OO były właściwie moim domem. od eksia
ambitnie się wyniosłam, spałam pokątnie u znajomych, u ciotki czy
koleżanek z pracy. resztę czasu spędzałam w Pubie.
tam poznałam masę genialnych ludzi, tam moje dotychczasowe, nieśmiałe
motocyklowanie zmieniło się w miłość życia. tam szalałam najbardziej,
stamtąd wyruszaliśmy na wszystki wyjazdy, tam właściwie poznałam
mojego Męża. tam był zawsze Ojciec Dyrektor i legenda o jego
"wiecznie_nie_na_chodzie" Indyku, nieśmiertelne "jabłko_z_miętą".

właściwie nie przyjaciel - ale więcej, niż przyjaciel.
kumperl, mentor, kolega.
założyciel, właściciel i menager totalnie niekomercyjnego, ale
kultowego Pubu Dwa Koła.
postać legendarna.
Grisza.

--
2% Kasior
Jane PowerTwin
www.freyhouse.blox.pl

do góry