W dniu 2011-05-02 15:33, Michal Kleczek pisze:
> fir wrote:
>> na pewno mozna cos dorzucic, poszerzyc i pouszczegolawiac ta liste;
>
> Te powyzsze to najprostsze do naprawienia :)
> Sa znacznie gorsze np
> program zle policzy kapuste i firma pojdzie z torbami
...

teraz wypowiedz na serio.
W latach ... juz minionych, mialem i przeczytalem kilkakrotnie ksiazke
(popularna seria z takim pascalowym zankiem podstawienia) o
niezawodnosci autor (mniej wiecej) pisal sie Myers. Ksiazka (zupelnie
poza tokiem studiow, z wlasnej inicjatywy kupiona) dla mnie formacyjna,
choc lata minely (np. ergomonia i psychologia podawania argumentow to
command line), ale m.in. co dla mnie istotne:
a) odroznienie **istnienia bledu** w kodzie a jego **ujawnienie** w
postaci incydentu, awarii (to dla tych co maja bezbledne programy 'bo
sie nie wywrócil).
Mysl bardzo wazna w kontescie tego watku.


a1) analiza statystyczna: testy A wykazaly X bledów, testy B wykazaly Y,
z tego przeciecie zbiorów X i Y ... wychodzi prawdopodobna ilosc Z nie
znalezionych bledów
b) psychologia programisty. Ten, który nie posiada watpliwosci, nie
dostrzeze oczywistego bledu w swoim kodzie (wiele lat pozniej wyrosla z
tego koncepcja przegladania kodu, XP itd)
c) fajna teoria, ze wszystkie bledy sa bledami translacji: uzytkownik
zle przetlumaczyl analitykowi, analityk projektantowi ... programista
zle wyrazil w kodzie, a kompilator zle wygenerowal kod maszynowy ;)
d) na module A w testach odnaleziono n bledow, na module B m, n<<m co z
tego wynika ... zagadka
e) co z tym robic, m.in. jak budowac jezyki programowania, organizacja
pracy itd.

oczywiscie wiele innych mysli, wiekszosci juz nie pamietam.

Cos, co ten autor uwaza za rys charakteru przydatny do szukania bledow,
cos instytut miernictwa nas przecwiczyl studentów uwalajac 80% na
rachunku bledow, a historia filozofii pokazala sens posiadania
watpliwosci... to mi sie jakos uzupelnia, twórcze watpienie sobie cenie
najbardziej.