On Jan 20, 9:15 am, Maciej Sobczak <s...@g...com> wrote:
> On Jan 19, 9:53 pm, Andrzej Jarzabek <a...@g...com>
> wrote:
>
> > Zły kwantyfikator. Takiego przykładu, dla którego nie istnieje automat
> > oczywiście nie ma. Natomiast nie ma też automatu, który by działał dla
> > dowolnego przykładu.
>
> I, jak rozumiem, w Pythonie jest zupełnie inaczej?

Napisałem kilka razy, ale może za mało wyraźnie: nie wypowiadam się o
Pythonie.

> Jeśli chodzi o wykrycie źle dopasowanych nawiasów, co w Tclu jest
> upierdliwe ze względu na nawiasy w komentarzach, to nie ma z tym
> najmniejszego problemu.

Ale piszesz tu tylko o nawiaskach klamrowych, a co z [], z
cudzysłowami, i w ogóle co ze składnią wyrażeń.

> Nie da się natomiast wykryć problemów ze skryptem tworzonym w locie,
> ale to jest prawdą w każdym języku dynamicznym.

Nawet jak nie tworzysz skryptów w locie, to raczej ciężko wnioskować
który ze stringów nawet tych zdefiniowanych verbatim będzie używany
jako skrypt lub wyrażenie.

> > Tylko w najbardziej trywialnym sensie, tzn. możesz sprawdzić, że skrypt
> > się składa z n poleceń i każde polecenie ma poprawnie składniowo podane
> > parametry. Sprawdzenie poprawności tego, co w innym języku byłoby
> > blokami kodu jest niemożliwe, bo w tcl-u są to po prostu stringi i w
> > ogólnym przypadku nie które z nich powinny być poprawnymi skryptami w tcl.
>
> Można taką analizę spokojnie określić dla "oczywistych" przypadków:
> if, for, itd.

Niby można, ale należałoby w tym celu napisać własny walidator z
własnym parserem tcl-a, co nie jest może jakoś super skomplikowane,
ale też nie takie znowu trywialne.

> Resztą bym się nie przejmował, bo tu analiza 100% nie jest potrzebna
> (jeśli komuś jest potrzebna, to odsyłam do SPARKa).

Jest to tym mniej potrzebne, im mniej używasz konstrukcji typu
procedura dostaje kod w parametrze i go wykonuje. Tylko że tworzenie
takich konstrukcji miało być wielką zaletą tcl-a.

A w innych językach można mieć takie możliwości dzięki closures, które
są dla odmiany normalnym kodem i normalnie mogą być sprawdzone pod
kątem składni przed wykonaniem skryptu.

> > Chodziło mi o sprawdzenie, czy odwołania do symboli odwołują się do
> > symboli rzeczywiście zdefiniowanych, np. nazw procedur czy zmiennych.
>
> I w Pythonie też nie da się tego zrobić, wystarczy podzielić program
> na pliki i po ptokach - w Pythonie nie ma fazy linkowania, więc nie ma
> mechanizmu, który by zapewnił spójność całości[*].
> Ponownie - jeśli komuś taka analiza jest potrzebna, to polecam języki
> statyczne. One do tego zostały stworzone.

Nie wypowiadam się o Pythonie. Natomiast w wielu językach dynamicznych
przynajmniej częściowo jest to do zrobienia - np.w Groovym.