Pan PiotRek napisał:

>>>> A co to takie "rozmowa n.d.s."?
>>>
>>> Przypuszczam (ale to znowu na zasadzie małego Kazia),
>>> że "rozmowa nie doszła do skutku".
>>
>> Za to też się płaciło? Bo to jest w wubryce "Opłata za".
>
> Kurczę, w 1974 roku to ja miałem 7 lat, więc szczegółów
> nie pamiętam. ;-)
>
> Ale może się płaciło, jeżeli zgłosiła się centrala ręczna w fabryce
> albo na poczcie (bo faksów ani automatycznych sekretarek
> to w 1968 roku - data wydrukowania tych kart - nie było).
>
> A, czekaj czekaj - było chyba coś takiego jak rozmowa z konkretną
> osobą. Czyli zamawiało się Zakopane, nr 3456, pani Anna Kowalska.
> No i jeżeli pod numerem 3456 nie było akurat pani AK,
> to pozycja "rozmowa n.d.s." była niepusta.
>
> To oczywiście nadal są moje przypuszczenia.

Możliwe, że tak było. Ale zdarzało się też, że połączenie udało się
zestawić, Anna Kowalska też była na miejscu, ale za cholerę nie dało
się zrozumieć co mówi. Wtedy kasy nie brali.

Pamiętam też z historii rodzinnych zabawę w głuchy telefon. Telefonistka
była w stanie porozumieć się z wzywanym abonentem, ale rozmowy połączyć
się nie udało. No to usłużna panienka przekazała o co chodzi w rozmowie,
a następnie powtórzyła usłyszana odpowiedź.

--
Jarek