Użytkownik "Przemysław Kowalik" <p...@A...pl> napisał w
wiadomości news:hj6h42$gmb$1@inews.gazeta.pl...
> Użytkownik Araneus Diadematus napisał:
>>
>> Użytkownik "Przemysław Kowalik" <p...@A...pl> napisał w
>> wiadomości news:hj2q4u$43$1@inews.gazeta.pl...
>>> No, a potem nadeszły żetony A, B i C, z czego B wkrótce wycofanoz
>>> obiegu, AFAIR z powodu jego kompatybilności z monetą "żólte 2 zł"
>>> ;-)
>>
>> Slyszałem o 5 groszach, to po denominacji oczywiście. Rzeczywiście,
>> rozmiar niemal taki sam... Nawet raz panią z poczty poprosiłem, aby
>> mi zyla 5-groszówkami wydała, ciekawe, czy się skapnęła po co :)
>> Spróbowałem raz, nie wyszło, próbę ponowiłem za kilka dni, znów
>> odrzuciło, więcej ponowień nie było.
>>
> I tak publicznie przyznajesz się do tego bezeceństwa (co prawda już
> chyba dawno przedawnionego) ;-)?

Ano, w końcu przedawniło się :)) Oraz nie skorzystałem, bo nie przyjęło
monety :)
W 1983, na warsztatach szkolnych wyciąłem z mosiądzu krążek (z odpadu po
właściwym materiale) o średnicy ówczesnej dwuzłotówki, tyle, ile było za
telefon, automat róg Zajączka i Mickiewicza, "proszę wrzucić monetę",
wpycham krążek - przyjęło :) Ale tylko raz tak.
Kiedyś, w Poznaniu, to miałem prawie tak, jak Maksiu w windzie "żeby
chłop nie mógł z gołą babą, w windzie...", a dokładniej, na dworcu w
Poznaniu, jak jeździłem w bunkry MRU (oj, a nadal foty do poskanowania
czekają), często dzwoniłem do domu, że "nie zginąłem". Wówczas z
automatu, bo dziś wiadomo, dzwoniłbym z komórki. Zwykle automaty były
nieczynne... I w jednym, zwrot monet był cały równiutko zapchany
monetami, spokojnie by wystarczyło na dobry posiłek w dworcowej knajpce,
albo na kratę podpiwka gnieźnieńskiego :))), automat był za bardzo na
widoku (choć w niecce), abym zrobił jakiś ruch, chyba, że ktoś by
zaslonił. Umiem to zrobić bez psucia urządzenia, poza tym, wcale nie
miałem zamiaru ruszać kasetki, to co tam jest, to świętość. Zresztą, do
kasetki i tak dojścia nie było. Natomiast kluczem delikatnie bym
pomanewrował i by poszło.Tylko to, co w zwrocie monet. Tak, diabel
kusił, zamiar był, ale nie został spelniony.
Mogę uspokoić, że nie byl to zamysł, aby stale z tego korzystać, tylko,
aby w razie jakiejś sytuacji awaryjnej, móc zadzwonić chociaż raz w
konkretne miejsce. Miałem już taką sytuację, szczęśliwie, i to mocno
przez przypadek, poradziłem sobie własnymi środkami. I słowo honoru,
gdyby wówczas była możliwość, że telefonistka połączy na koszt odbiorcy,
to tak bym zrobil, a nie rzeźbił.

--
Pająk chwat,
wszystkich brat!