<f...@g...SKASUJ-TO.pl> napisał(a):

> bartekltg <b...@g...com> napisał(a):
>
> > W dniu 2011-12-13 22:45, slawek pisze:
> >
> > > "wyjściu"? Ile jest równań? Równań jest za mało, aby, w 3D, z inputu
> > > policzyć output - bez dodatkowych założeń. Na przykład "o
> nieskończonej
> > > gładkości kulek".
> >
> > To Twoje ' założenie o idealnie gładkich kulkach' to po prostu
> > założenie, że nie mamy ruchu obrotowego. Wtedy same zasady
> > zachowania wystarczą. Dodając tarcie do oddziaływania
> > kulek sytuacja robi się gorsza, ale nadal da się to rozwiązywać
> > bez szczegółowego symulowania samego zderzenia.
> >
> > Zresztą, ten model nie jest taki zły, bo często fizycznie
> > dość poprawny (gaz jednoatomowy np. atany obtorowe
> > zaczynają pojawiać się dopiero przy wyższych energiach niż
> > 'pokojowe').
> >
> >
> > > zderzenia, parametry po zderzeniu. Wic w tym, Ĺźe dla dwĂłch kulek
> głupio,
> > > a dla 1000 to juĹź jest 1000 razy 999 przez 2 - i jeszcze sprawdzanie,
co
> > > najpierw z czym się zderzy.
> >
> > Jak się głupio symulacje napisze, to tak jest. A można znacznie lepiej.
> > Były pewne głosy w tym wątku, ale dyskusja się nie zaczęła na poważnie
> .
> >
> >
> > > Osobna sprawa to Lapunow i te rzeczy... które de facto nic nie mają do
> > > rzeczy.
> > >
> > > Tzn. owszem, symulacja przepięknie się rozjedzie z rzeczywistością
> > > (gdyby np. ktoś chciał 49 kulek w Lotto symulować). Ale jak rozumiem
nie
> > > chodzi o to, aby przewidzieć każde zderzenie i każdą pozycję każdej
> > > kulki... nawet po 10^10 wcześniejszych kolizji... (tak, to powinno być
> >
> > Gdzieś tu padło pytanie właśnie o długoterminową wierność
> > takiej symulacji. Stąd lapunow etc.
> >
> > pzdr
> > bartekltg
>
> te zagadnienia z obliczen numerycznych sa ciekawe ale
> jesli o mnie chodzi to moje pytanie dotyczylo czegos innego -
>
> chodzi mi nie o obliczenia ale bardziej o algorytmy i o 100%
> dokladnosci ale 'jakosciowej' - jak napisac algorytm dla kulek w 2d
> ktory bylby dokladny na 100% ale jakosciowo - ilosciowo moze byc
> niedokladny nawet rzedu 1% na kat kazdego odbicia czy cos takiego
> albo 0.2 piksela do kazdej pozycji odbicia itp
>
> chodzi tylko o wyeliminowanie wszelkich bledow jakosciowych, mz
> nawet model obarczony takimi bledami jw - ktore i tak realnie mozna
> pewnie raczej zmniejszyc: czyli mozna powiedziec, nawet kod obarczony
> takimi malymi bledami co do dokladnosci punktow i katow odbic (bo
> inne parametry np predkosci mozna raczej zachowac dokladnie)
> jakosciowo moze sie zachowywac na 100% fajosko i w pelni fizycznie
> (w sensie zapodanych regul) - i o linijki kodu na taki wpelni fajny
> jakosciowo model mi chodzi
>
> moze jeszcze wnikne w swoje procedury i zobacze co da sie poprawic
>

najgorsze jest to ze 'nie bardzo wiadomo' 'co tu nie dziala' (innymi
slowy jestto problem 'debugowania fizyki' - fizyke debuguje sie
inaczej niz zwykly program, moge np wlaczyc wyrysowywanie wektorow
predkosci i to obrazuje lepiej - ale problem jest min taki ze
nie wiem jak uzyskac pewnosc ze wszystko jest ok - i ze nie ma
sytuacji bledowych - zwlaszcza ze one mz sa

(A) algorytm jak pisalem jest chyba najprostszy z mozliwych: przesuwam
kulke o ulamek piksela, sprawdzam czy jest przekrywanie sie kulek
jak jest to 'canceluje' ten ktok i nie przesuwam tylko odbijam 'osiowe'
skladowe predkosci obu kulek

algorytm jest z grubsza ok ale wymyslany z myslą o odbicu dwu
wyizolowanych kulek - m in nie przeprowadzilem myslenia w kierunku
rozwazenia wszelkich mozliwych sytuacji bardziej zlozonych

co wiecej nie wiem czy z samej konstrukcji petli w jakich zapodaje
kolejnosci tych testow odbic nie wynikaja tez jakies bledy

kolejna wersja to wersja z polem sil (grawitacji) [dodatje tez zarazem
tlumienie czy tarcie typu vx*=0.999] normalnie w pustej
przestrzeni bledow predkosci nie mialbym (chyba tylko bledy dokladosci
punktu zderzenia i wynikajace bledy kata odbicia) ale w polu sily
dochodza tez pewne bledy do dodatkow predkosci (omawiane tutaj, akurat
licze eulerem ale takimi bledami sie raczej nie przejmuje bo mowilem
ze mi chodzi o dokladnosc pelna ale jakosciowa) - problem jest jednak
inny bo np w polu grawitacji w dol pojawia sie jakosciowo nowy
przypadek - stosy (stosy kulek) - inicjalny algorytm (A) nie byl
wymyslany z mysla o spoczynkowych stosach (tez ktos chyba tu
wspominal) okazuje sie ze o dziwo potrafi on go nawet obslugiwac
i dostaje te stosy i chyba wzajemne wytlumianie - ale poprawnosc
algorytmu w tym wypadko nie zostala wogole przemyslana i nawet
wlasnie widziec ze cos nie dziala ok - sa jakies zakleszczenia itp
- i nie wiem dlaczego. jak zdebugowac taką fizyke? (wlasnie o to
mi chodzi o 'zdebugowanie fizyki' tj ustalenie zrodla poprawnosci
w algorytmie oraz o znalezenie prostego i jakosciowo poprawnego
algorytmu














--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/