Mariusz Marszałkowski pisze:
> Jędrzej Dudkiewicz <j...@g...com> napisał(a):
>
>> bartekLTG wrote:
>>> Maciej Pilichowski wrote:
>>>> aby zawsze pisac ++var zamiast
>>>> var++


> Może tak jest wydajniej, ale czy to nie jest pomylenie idei? Język C++
> względem C i asemblera, zdecydowanie lepiej nadaje się do zarządzania
> dużymi projektami i do ponownego wykorzystania kodu. Dzięki temu
> jest optymalizowane co innego - czas i nakład ludzkiej pracy. Po co
> używać języka wysokopoziomowego i jednocześnie wnikać w niuanse kompilacji?

> Warto pamiętać że optymalizowanie zapisu może przyspieszyć program
> co najwyżej liniowo. Zoptymalizowany w ten sposób program może
> działać szybciej, ale jednocześnie przestaje być podatny na modyfikacje.
> Jeśli po pewnym czasie pracy nad programem przychodzi pomysły na
> modyfikację algorytmu, która może przyspieszyć więcej niż dobre
> zakodowanie, to prawdopodobnie będzie trzeba napisać wszystko od nowa.
> Twierdzę to w oparciu o doświadczenia jakie zdobyłem pisząc program do
> gry w szachy - optymalizowałem go na oba sposoby około roku czasu.

Miód na moje serce. Radykalnie przemyślany algorytm da (wiele) więcej
niż 'optymalizacja zapisu' (bardzo to fajnie nazwałeś)

Mariusz Marszałkowski pisze:
> Marteno Rodia <m...@o...pl> napisał(a):
>
> Np. te dwie lektury:
>
> Procesory Pentium - Michael L. Schmit
> Optymalizacja Kodu - Kris Kaspersky
>
> I z rok albo dwa doświadczenia jako koder

Otóż niekoniecznie. Bardzo rzadka (w moim odczuciu) jest sytuacja
autentycznego profilowania (i innych obiektywych metod precyzyjnej oceby
wydajności). Powiedzmy sobie wymaga to sporo determinacji, czasu i
środowiska. Znacznie częściej koderzy nabywają umiejętności przez
przekaz pomiędzy ludźmi. O ile w dziedzinie wzorców, dobrego stylu
jakość przekazu widać, to w dziedzinie optymalizacji pokutują różne
nawet przesądy których nikt obiektywnie nie weryfikuje. Często ludowe
sposoby dają zerowy lub ujemny efekt przyśpieszenia, przy zaciemnieniu kodu.
Katastrofę optymalizacyjną to widać (99% CPU i rzężący dysk itd, zresztą
nie od razu przekłada się to na diagnozę) ale jak nieoptymalnośc jest w
mniejszym stopniu to intuicja nie wsparta wiedzą często jest zawodna

Zakładam, że autor książki za to bierze kasę, że sprawdza swoje
twierdzenia w labolatorium.