Użytkownik "Paweł Pawłowicz" <p...@w...up.wroc [kropka] pl> napisał w
wiadomości news:58ff121a$0$15197$65785112@news.neostrada.pl...
>> Bardziej mi chodzi o przekonanie kogoś, że "tu straszą duchy". Kondon z
>> zawartością w jakiejś studzience, więc nie widać, z boku ktoś z pilotem
>> nawet niekoniecznie schowany, tylko udający, że nic nie wie, pilnuje
>> sytuacji i uruchamia zdalnie podpalenie lontu gdy ktoś nadejdzie - i
>> mamy właśnie to fuuff.
>
> Dobrze wybrałeś, mieszanina węglowodorów z powietrzem pali się stosunkowo
> wolno, to znaczy czoło płomienia rozchodzi się względnie powoli od punktu
> zapłonu. Dzięki temu łatwo jest spalać mieszankę

W końcu płomień spawalniczy, to jest pewna forma takiego wybuchu, jakby nie
patrzeć, spala się wybuchowa mieszanina...?

> węglowodorów z powietrzem w palniku, trzeba tylko zadbać, aby prędkość
> mieszanki w dyszy była większa od prędkości propagacji spalania. Bardzo

Wiadomo.

> rzadko zdarza się, ze płomień przeskoczy do komory mieszania, palnik huczy
> wtedy w charakterystyczny sposób. I trzeba go szybko wyłączyć...

Kilka razy zdarzało się w kuchence, jak w kuchni wiatr wiał, że wdmuchnęło
płomień pod palnik. Rzeczywiście, zachowuje się niekoniecznie ładnie,
zwłaszcza jak mały płomień, to daje charakterystyczny zapach, może i przy
dużym bym miał, ale szybko gasiłem, a mały zdarzało się, że kilka minut
palił się w środku, dopiero zapach poczuty w pokoju dał znać, że coś jest
nie tak. Robię jak z "łindołsem", gaszę i ponownie zapalam. Kuchenka jest
regularnie badana przez administrację i jest sprawna, choć już sfatygowana.

> Inaczej jest na przykład z mieszanką wodoru z powietrzem, tu propagacja
> jest szybka i trudno zbudować bezpieczny palnik do wodoru.

W końcu ZTCW, rakiety kosmiczne są tak pędzone (przynajmniej niektóre),
płomień aż widać, ze najchetniej by to rozerwał na strzępy. Widowiskowa jest
przy tym powstająca fala stojąca - rząd stożków na osi płomienia. Próbuję
sobie skojarzyć, czy są warsztaty mechaniczne, co oferują, że spawają
wodorem, wiecie o co chodzi. Ja jedynie zrobiłem sobie taki prymitywny
eudiometr, w postaci strzykawki, którą zbierałem gazy z elektrolizy, ale
tłoczek chciał mi palca uszkodzić, ale nie uszkodził, nawet nie było za
głośno. Zastanawiam się, ile bym wody zobaczył, gdybym zachował suchość
wnętrza strzykawki...? Choć miał to być tylko wodór, ale cóż, mieszało się
już w elektrolicie i fajnie pstrykało przypalane w bąbelki na powierzchni.
To trochę jak "jacuzzi" robione pierdzeniem w wannie.

--
I śmiech niekiedy może być nauką,
Kiedy się z przywar, nie z osób natrząsa(...)
Szanujmy mądrych, przykładnych, chwalebnych,
Śmiejmy się z głupich, choć i przewielebnych.
(C) bp. Ignacy Krasicki "Monachomachia V"