W dniu 2017-05-02 o 01:35, SnCu pisze:
>
> Jak ja po studiach zaczynałem pierwszą poważną pracę, to okazało się że
> po 5 latach teoretycznego wkuwania tego, tamtego i siamtego, nie wiem
> NIC PRAKTYCZNEGO, co by było przydatne na stanowisku, gdzie mnie
> zatrudniono. Więc zrobiłem pokerową twarz, a po godzinach sam się
> douczałem z różnych materiałów, byle nie dać po sobie znać że czegoś nie
> wiem. I tak przez wiele długich miesięcy.
>
A mnie chcieli się pozbyć z praktyki tylko dlatego, że zakładali, że
student po I roku nic praktycznego nie umie.
Jak się kierownik uruchamiania (Radmor - radiostacje morskie, wojskowe,
milicyjne (dawno było)) dowiedział, że dostało mu się dwóch studentów po
I roku (zadbałem o to, aby z kolegą nie trafić na produkcję tylko na
uruchamiane) to nie chciał słuchać tego co mówiłem, że na pewno sobie
poradzimy i poleciał do kierownictwa praktyk załatwiać, aby to odkręcić
(chciał dostać studentów po III roku, jak miesiąc wcześniej). Na moje
szczęście nie udało mu się.
Trafiało do nas do uruchamiania to, co akurat danego dnia produkcja
robiła (to nie była masówka, więc codziennie mogło być coś innego).
Przez 2..3 dni kierownik dokładnie kontrolował, wszystko co wypuszczałem
na produkcję jako sprawdzone/uruchomione i wyraźnie był zdziwiony, nie
udaje mu się przyłapać mnie na żadnym błędzie. Potem dostałem już prawo
przybijania pieczątki kontroli jakości na równi z etatowymi pracownikami.
Z rozwiązań układowych które wtedy widziałem najbardziej zapamiętałem
przełączanie obwodów LC za pomocą diod (spolaryzowana w kierunku
przewodzenia włączała jeden z wielu obwodów) - to był generator tonowego
wywołania radiowozów. Nie spotkałem wcześniej takiego rozwiązania.
P.G.