On 20.05.2009, Marek <m...@s...interia.pl> wroted:

> "Specyfikacja CSS 2 zawierała informacje o tym, w jaki sposób możemy osadzić
> czcionkę w dokumencie WWW. Osadzenie miało polegać na pobieraniu czcionek
> wraz ze stroną WWW. W ten sposób miał być ominięty problem dostępności
> różnych czcionek w różnych platformach. . Rozwiązanie takie nie przyjęło
> się, i zostało wycofane ze specyfikacji CSS 2.1. Wydaje mi się, że jednym z
> głównych powodów są prawa autorskie dotyczące czcionek. Osadzenie czcionek w
> dokumencie prowadziłoby w istocie do nieograniczonego rozpowszechniania
> czcionki."

1) @font-face jest z powrotem częścią specyfikacji CSS3; ta funkcja jest
już obsługiwana przez Safari 3.1 i Firefoksa w wersji 3.5 (beta); IE jak
zwykle usiłował sobie zawłaszczyć specyfikację, tzn. owszem, od wersji
IE 5 obsługiwał @font-face z CSS2, ale tylko z microsoftowym wynalazkiem
w postaci EOT (Embedded Open Type) -- Safari i Firefox 3.5 obsługują TTFy
i OTFy;

2) problemy prawno-licencyjne na pewno będa się pojawiać, ponieważ do tej
pory po prostu nie nie było powszechnej metody używania określonych
fontów w publikacjach WWW, stąd to konkretne pole użytkowania nie było
uwzględniane przez autorów i producentów fontów; z drugiej strony,
pojawienie się typografii webowej oznacza ogromny wzrost zainteresowania
tą branżą i per saldo na pewno się autorom opłaci; autorzy/producenci
mogą starać się utrzymać pewien poziom kontroli nad użyciem fontów
dostarczając usług hostingu (font nie jest pobierany ze strony np.
www.firma.com, a tylko arkusz CSS w tym serwisie wskazuje na adres np.
www.autor.com/fonty/costam.ttf -- w ten sposób można w pewnym stopniu
nadzorować dystrybucję).

GS
--
Grzegorz Staniak <gstaniak _at_ wp [dot] pl>
Nocturnal Infiltration and Accurate Killing