Piotr C. <p...@m...com.delete.pl> wrote:

> Mogły być 1:1 - np. w wojsku albo gdzieś na kolei. Chyba jednak częściej
> przywoływało się telefonistke przy takim wielkim biurku z sznurami i
> wtyczkami, ona wkładała kabel w odpowiednie gniazdo (z żądanym numerem)
> i znowu kręciłeś - dzwoniło już u kogoś w domu.

A kiedy przełączała z powrotem? Była jakaś lampka na centrali (łącznicy?)
pokazująca, że połączenie jest aktywne?

> Ale to nie moje czasy zupełnie, chociaż jeszcze książki tel. z lat 90.
> podawały - dla niektórych miejscowości - "abonentów osiągalnych w ruchu
> ręcznym".

Ja kojarzę to z wczesnych lat 90 (90-94?), u rodziny w małym mieście był
taki telefon (bez korbki, ale z centralą ręczną, po podniesieniu słuchawki
zgłaszała się telefonistka).

>> Pamiętam (kojarzę grupę Telesfor) :)
>
> Haha! No, troche dorośliśmy, w pewnym sensie. Każdy w zupełnie innym.

Tak zwany dorosły świat :) Ale zainteresowania pozostały.

--
http://www.chmurka.net/