On 10.10.2019 16:41, s...@g...com wrote:

> Zgadzam sie z tym w zakresie wyboru cpu. Mysle ze mozna bylo dobrac
> lepiej zestaw preppersowy pod tym wzgledem. Arduino bylo by chyba
> lepsze. Duzo prosciej sie z tym interfejsuje, nakupic plytek z
> wszelkim IO/czujnikami/przekaznikami jest prosto.
>
> Troche problem zeby kompilowac na arduino nie majac PC. Ale mysle ze
> do ogarniecia...

Ja tutaj widzę inny problem - architektura harvardzka, a więc oddzielna
przestrzeń adresowa dla programu i danych. Ponieważ mamy do czynienia z
mikrokontrolerem, to flash występuje w tej pierwszej, a RAM w drugiej.
Nie mamy więc możliwości wykonania kodu załadowanego tymczasowo do
pamięci ulotnej. A o to przecież chodzi w komputerach ogólnego
przeznaczenia. I w tej przyczyny właśnie jakoś nie widywało się
komputerów budowanych w oparciu o 8051.

Najbliższe komputerowi co można uzyskać na Arduino (zakładam, że cały
czas mówimy o klasycznych płytkach na AVR) to interpreter BASIC-a. Wtedy
"program" (zbiór instrukcji BASIC-a) ląduje w RAM-ie i jest kolejno
wykonywany przez właściwy program, rezydujący we flashu. Tyle tylko, że
wtedy tracimy jedną z najfajniejszych opcji ze starych komputerów -
załadowanie kodu maszynowego do RAM-u i zlecenie procesorowi wykonania go.

Widziałem już takie projekty na Arduino, udające sprzęt retro. Nie tylko
na Arduini zresztą. Jest coś takiego jak Colour Maximite - współczesny
komputer z BASIC-iem na PIC32. To zresztą jeden z projektów czekających
u mnie na złożenie.

Jednak najwięcej sensu w realiach post-apo mialby chyba jakiś komputerek
na ARM-ie, z Linuksem. :)