W dniu wtorek, 25 września 2012 20:54:13 UTC+2 użytkownik Piotrek napisał:
> Wypalenie zawodowe to temat-rzeka i pewnie bardziej nadawałby się na
>
> pl.sci.psychologia, ponieważ jednak chodzi mi konkretnie o
>
> występowanie tego zjawiska w branży IT, ośmielę się napisać tutaj. Czy
>
> ktoś z Was zetknął się osobiście z przypadkiem wypalenia zawodowego
>
> programisty? Nie mówię tu o przejściowym przemęczeniu spowodowanym
>
> natłokiem pracy czy zniechęceniem do jakiejś konkretnej technologii,
>
> języka lub frameworku. Myślę raczej o permanentnej utracie
>
> zainteresowania tematem, sytuacji, w której po prostu do kogoś
>
> dotarło, że siedzenie przed komputerem i klepanie w klawiaturę
>
> stopniowo go wykańcza, nie dając równocześnie żadnej satysfakcji. Samo
>
> programowanie zaczyna być traktowane jako czynność monotonna, wręcz
>
> przymulająca, brakuje chęci do dalszego rozwijania się w tym kierunku.
>
> W dodatku zauważalny jest wyraźny spadek koncentracji, a co za tym
>
> idzie produktywności - ślęczenie przed monitorem przekłada się na
>
> niewielką ilość wyklepanego kodu i w głównej mierze składa się z
>
> długich chwil zadumy.
>
>
>
> Czy znacie kogoś, do kogo powyższy opis by pasował, tzn. osobę, która
>
> po dłuższym czasie uświadomiła sobie, że wybierając branżę IT jako
>
> ścieżkę swojej kariery popełniła wielki błąd, a programowanie może być
>
> dla niej w najlepszym razie hobby, ale nie sposobem na resztę życia?
>
> Załóżmy dla utrudnienia, że osoba, która znalazła się w takiej
>
> sytuacji, jest już w wieku, który nie pozwala zacząć żyć "od
>
> nowa" (bliżej 30 niż 20). Czy jest to sytuacja beznadziejna? Jak tacy
>
> ludzie odnajdują się w życiu? Brną dalej w to, na co raz się
>
> zdecydowali czy jednak próbują jakoś się przekwalifikować? Czy są
>
> jakieś sensowne alternatywy dla programistów, którym odechciało się
>
> być programistami, a nie mają innego fachu w ręku? W ogóle jak częste
>
> jest zjawisko wypalenia zawodowego w branży IT?

Ja sie z tym zetknąłem, jak najbardziej, choc powiedzmy ze moze
w lagodnej postaci.

Nie wszystko sie zgadza, z opisem powyzej tj glownie nie zgadzaja
sie zupelnie dlugie chwile zadumy, jak juz to przemeczenie i zmiana
jednego tematu na inny by dac mozgowi odpoczac. (to jest minimum
i mz to trzeba robic bo bez tego pralka jest wieksza l-)

Pozatym nie jestem pewien czy to z natury permanentny stan
jesli ktos to finalnie rzuca to nie jestem pewien czy z powodu
wypalenia tylko uswiadomienia moze sobie ze chce robic cos
innego - ew to wypalenie mozna moze postrzegac jako uswiadomienie
sobie ze dana sytuacja jako programista jest niekorzystna

(poniekad w zwiazku z tym dziwie sie czasem i odradzam
roznym dziewczynom prace jako programistki bo niektore
maja zakusy nie wiadomo dlaczego - chyba ze wzgledow
finansowych ;)


Jesli o mnie chodzi to dotarlo to do mnie jakis rok temu:

1. Programowanie naprawde przymula - zyje sie w bardzo
ograniczonym swiecie bo np ja poza programowaniem i sluchaniem
muzyki nie robie praktycznie prawie nic innego

2. Programowanie faktycznie nie bardzo sie zwraca, caly ten
wysilek po prostu nie bardzo sie zwraca bo lata mijaja i zycie
mija a programista to jak górnik - czlowiek z kopalni

- na plus liczy sie to ze to jednak jest ciekawe, np przygladac
sie jak rosnie pionowa arhitektura jakiegos kawalka kodu itp,

- tak jak wielu pozatym robi sie to w celach utrzymania sie i
to jest tez istotny czynnik, mozna to zajecie pogodzic
z utrzymaniem sie

- czy sa jeszcze jakies plusy ? nie wiem -
nie przychodza mi do glowy, pozatym to faktycznie
dół i kopalnia ale nie mam porownania jak to jest
w jakimkolwiek innym zawodzie