> To po co w takim razie są kierunkowskazy, dla ozdoby? Skoro i tak trzeba
> na
> wszystko uważać i mieć oczy nawet w tyłku? Gdyby tak za każdym razem
> trzymać się "zasady ograniczonego zaufania" (którą jak znam życie zaraz
> przywołasz, a która notabene ma zastosowanie tylko gdy mamy możliwość
> dłużej obserwować uczestnika ruchu, albo gdy np. jak w tej sytuacji
> pacjent
> wskazuje zamiar skrętu a mimo to nie zwalnia), to w życiu byśmy nigdzie
> nie
> dojechali.

Zdecydowanie nie są dla ozdoby. Jednak jak uczy ten przykład kierunkowskaz
może pozostać włączony
po wcześniejszym manewrze skrętu, wyprzedzania, zmiany pasa ruchu. Jak widzę
takiego delikwenta z
włączonym kierunkowskazem, to oceniam jego prędkość. Jeżeli nie zwalnia, to
należy przypuszczać, że
włączony kierunkowskaz jednak nie wskazuje chęci zmiany kierunku ruchu. I
nie trzeba wcale dłużej obserwować, by dojść do takiego wniosku.
Co do przywołanej tu zasady ograniczonego zaufania - tak mamy ją stosować
wszyscy i wszędzie.
Pozdrawiam !
WOJO