Użytkownik "Tomasz Wójtowicz" <s...@s...spam.spam.com> napisał w wiadomości
news:no5k1i$36i$1@node2.news.atman.pl...
>W dniu 2016-08-01 o 17:39, HF5BS pisze:
>
>>> trafiały do rejestru (a więc postęp w stosunku do bardziej popularnego w
>>
>> Nie tyler postęp, ile konieczność, ze względu na inny podział pola
>> komutacyjnego.
>
> Ale wprowadzenie rejestrów w centralach mimo wszystko było postępem.

To swoją drogą. OS alias SALME ma podział 20x25, więc siłą rzeczy, trzeba to
przeliczać. A skoro tak, to można to połączyć z rejestrami i załatwić przy
tym kilka problemów.

> Problem ze Strowgerami był taki, że czasami w trakcie szukania spadł i
> jeśli ab. A potrafił to usłyszeć, to wybrał ostatnią cyfrę jeszcze raz,

Drobny szczegół - taka sytuacja nigdy nie mogła (z bardzo nielicznymi
wyjątkami) nastąpić. Wręcz - nie nastąpiła!
Wyjątek - gdy Ab.B był np. zbiorowy, czy jaki inny wuj, i translacja "do
abonenta" (np. usługi taxi, pogotowia, informacje) wisiała na wielokrociu
WG, wtedy ewentualnie tenże WG, co tam łączył, mógł spaść.

Rzecz w tym, że WL, przyjmujący dwie ostatnie cyfry, nie może spaść po
przyjęciu którejś z cyfr, bo on tego nie umie, tu znów wyjątek, o którym za
chwilę, jeszcze rzadszy, niż poprzedni... No dobra, już napiszę. CA Żerań,
11xxxx. Kto wybrał 111111, mógł usłyszeć w słuchawce, ze połączenie spada.
Kto zadzwonił lokalnie na strowgerze żerańskim, dostawał ponownie sygnał
zgłoszenia. Kto dalej, spadała część, zestawiona na Żeraniu. OIDP, to było
32AA i mam przypuszczenie, że dla tego abonenta nie była wystawiona żyła
próbna (AA i wcześniejsze próbowały "na izolację") i nie miało się to
wszystko jak podtrzymać. Musialbym zobaczyć schemat WL-a 32AA, ma ktoś?

> a jak nie, to wybrał następną cyfrę i nie rozumiał, dlaczego centrala go
> nie łączy (czeka na ostatnią cyfrę).

Nie zawsze się dało usłyszeć, czy to z powodu translacji, której obwody na
moment przerywają/przymykają obwód rozmówny przy wybieraniu i zanim go na
nowo postawią, chwilę potrwa, a wybierak często spada właśnie wtedy.
Połaczenie może iść przez coś rejestrowego i wtedy nawet, jak się usłyszy
spadanie (było tak na początku w ACMM-EWSD (nie moja)), to wiele się nie da
zrobić. Nie każdy też stan błędu w połączeniu wynikał ze spadnięcia
wybieraka. Później (w innym poście) napiszę, bo trochę tego jest, a nie chcę
się pomylić.

>
> Natomiast w centrali rejestrowej oddziela się proces odbierania sygnałów
> wybierania od procesu komutacji co istotnie zmniejsza stopę błędów.

To zależy, tu nie można powiedzieć, że skoro rejestr, to od razu lepiej.
Nadal mogą wystąpić problemy związane z jakością łączy, oraz jakością np.
Babcia Stefa ma stary telefon tarczowy, z tarczą zatartą ze starosci, i
dzwoni gdzieś, że ja cię kręcę. Tu rejestr wiele nie da. Natomiast
komutacyjnie - no, mniej elementów ruchomych, mniejszy zakres ruchów, to i
mniej błędów.

> Poza tym polskie Pentaconty i K66 w latach 90 dostały wybieranie tonowe
> przez wymianę modułu rejestru na nowocześniejszy. Zmodernizować

ZTCW, raczej było to po prostu dołożenie odbiornika, ktoś mi z
modyfikujących tak wspomniał. Choć i nie mówię, że innych modernizacji nie
było, bo K66 bardzo przyspieszyła łączenie, ale tu wydaje mi się, że to
raczej cechowniki były elementem powolnym (jak wsześniej wspominałem,
zadziałanie krzyżaka to momencik), podobno komunikacja między modułami
centrali była również znakozmiennie (niech mnie ktoś skoryguje, bo to tylko
podsłuchałem), co mocno spowalniało łączenie.

> Strowgera do wybierania tonowego jest znacznie trudniej i w praktyce
> sprowadzałoby się do zainstalowania rejestru w każdym stopniu, który by
> czytał sygnał DTMF, odpowiednio podnosił wybierak i łączył z następnym
> stopniem dopiero po zaniknięciu sygnału danej cyfry, bo inaczej następny
> stopień wybrał by tą samą cyfrę.

Kombinowanie, rzucanie pereł przed wieprze. Da się to prościej zrobić, ale
mało w tym sensu. Prawdopodobnie (tak na szybko myślę) wyleciały by szukacze
linii, a rejestr dołączałby się w ich miejsce, przyjąwszy numer zestawiłby
do WG i zaczął wydawać numer. Prościej by było chyba zastosować układ z
dołączanym odbiornikiem DTMF i prostym rejestrem, kategoryzowanym zworą w
wyposażeniu abonenta, ostateczne rozróżnienie, czy ma być impulsowane, czy
tonowane, było by po pierwszej cyfrze, gdy impulsem, odbiornik z rejestrem
spadały by i połączenie zestawiane by było biegowo. Gdy tonowo, rejestr
przyjąłby numer, bądź wspierałby wybieranie, gdy abonent łaczy się z inną
centralą, aby cały czas móc odbierać cyfry, aż do końca. BTW. Na K66 nie
było tego rozróżnienia i przeciwnie do pozostałych central, można było
miksować cyfry wybieranego numeru, czyli naprzemian impulsowo i tonowo.
Na mojej ACMM, wprawdzie tonbowe sprawy wybiercze opierały się o R2. ale
przedstawię pewne rozwiązanie - moduł miejski cen trali, miał 60 rejestrów,
dekadowych. Ale, dla central miejskich, które same międzycentralowo mogły
wybierać R2, było przygotowane 10 odbiorników kodu, co zwykle wystarczało,
średnia ilość zajętych odbiorników, to było 8-9. Hmmm Próbuję sobie
przypomnieć... no, ponad 20 lat minęło, że odbiorników mogło być chyba do
30. Gdy przychodziło połaczenie z centrali miejskiej R2, translacja
przyjściowa była odpowiednio skategoryzowana i bodajże rejestr, gdy
stwierdził, że ma taką translację przyjściową (JAUM zamiast JAUD; z
francuskiego odpowiednio translacja przyjściowa miejska R2 i translacja
przyjściowa miejska dekadowa), wołał odbiornik kodu. Tak można by na
Strowgerze zrobić, bez zbytniego kombinowania. Ale, jak pisałem, dla mnie to
by było rzucaniem pereł przed wieprze, w sensie, że bez sensu.

--
Życie jest przepiękną telenowelą, przenoszoną drogą płciową.
(C) Ferdek Kiepski
(dostępny tu adres email nie jest zarejestrowany w żadnym serwisie,
i JAKIKOLWIEK mailing BEZWZGLĘDNIE zostanie potraktowany jako spam!)