On 30.12.2007, Mr.FX <m...@w...pl> wroted:

>>> Niech operator sam zaproponuje wybrane hosty u swoich partnerów z którymi
>>> ma peering/kupuje tranzyt, po conajmniej jednym w USA, Azji i Europie
>>> przy połączeniu z którymi (może być łącznie, z zastrzeżeniem, że np.
>>> z każdego z kontynentów po 33%), jego klient będzie mógł łącznie uzyskać
>>> maksymalną prędkość kupionego łącza.
>>
>> To jest naprawdę bez sensu. IMVHO znacznie lepsza byłaby ogólna regulacja
>> wymuszająca na operatorach inwestycje w pasmo zależne od ilości klientów.
>> Tak, żeby przyrost klientów był widoczny w jakości szkieletu i przepływności
>> łącz międzyoperatorskich.
>
> Być może masz rację, ale...
> ...odnośnie jakości szkieletu to IMHO lepiej jednak mierzyć ją za pomocą
> parametrów technicznych aniżeli wartości inwestycji, a co do łącz
> międzyoperatorskich problemem może być (choć niekoniecznie musi)
> określenie algorytmów obliczania minimalnego overbookingu, w zależności
> od ilości klientów i rodzaju ich łącz, ilości uplinków itd. itd.

Ważna jest sama zasada - IMVHO regulacja wymuszająca minimalny poziom
przywoitości wobec klienta nie różniłaby się niczym, wbrew histeriom lokalnych
korwinistów, od przepisów regulujących od kiedy możesz coś nazwać "sokiem",
a kiedy musisz się zadowolić "nektarem", czy jakoś tak. Jakoś nie widzę tłumów
klientów protestujących przeciwko temu, że są solidniej informowani
o charakterze produktu. Oczywiście, tak, to powinno być mierzone parametrami
technicznymi, a dla różnych klas łączy można by stosować różne algorytmy dla
obliczenia minimum. Krokiem naprzód byłoby już rzetelne informowanie który
z tych algorytmów stosuje się do Twojego łącza, tak żebyś np. wiedział,
że jeśli kupujesz 1 Mb/s klasy D, to w sytuacji natłoku w sieci możesz nie
mieć wcale dostępu do czegokolwiek poza routerem brzegowym.

A takie ogólne coś _wymuszające_ inwestycje w miarę przyrostu liczby klientów
też IMVHO nie byłoby od rzeczy.

GS
--
Grzegorz Staniak <gstaniak _at_ wp [dot] pl>