W dniu 2017-04-13 o 10:08, bobofrut pisze:
> On Tuesday, 11 April 2017 08:51:49 UTC+1, Marek wrote:
>> Z czego wynikało, że kształty ścieżek na pcb z lat 80 u.w. i
>> wcześniejszych były takie "wężykowe" z dużymi łukami i częstą zmianą
>> szerokości w stylu łezki? Skoro to rysowano ręcznie to nie szybciej i
>> taniej byłoby prowadzić ścieżki proste o prostokątnym przekroju i
>> "pod linijkę" jak się robi teraz?
>>
>> --
>> Marek
>
> Z własnego doświadczenia mogę tyle powiedzieć, że gdy wytrawiam prototypową płytkę
w warunkach domowych przy użyciu transferu z papieru, to ścieżki "od linijki"
potrafią się zerwać, odkleić podczas próby odklejania papieru od płytki, ścieżki
"łukowate" lepiej przylegają do płytki, nie zostają na papierze.
>
Tutaj wchodzi w rachubę specyfika nakładania toneru przez drukarkę.
W przypadku prostej ścieżki środek ma mniejsze zaczernienie niż
krawędzie, natomiast w zygzakach masz więcej tonera przez co
łatwiej się odrywa i lepiej trzyma.
Spróbuj wydrukować proste ścieżki i obok zygzaka i zobaczyć
pod światło a jeszcze lepiej zrobić zdjęcie tak
podświetlonej płytce bez lampy z góry i porównać zaczernienie.
Na HP LJ5L, Lexmark T430 i HP CLJ2600 ten objaw widziałem...

--
pzdr, j.r.

do góry

> Chodzi mi po głowie, że projekty robiono wyklejkami, które odklejały się
> przy ostrych kątach. Ale to było dawno temu, więc mogę mieć luki w
> pamięci :-)

były takie wyklejki do kupienia - w jednym sklepie w Polsce, w Warszawie
:) Zawsze w wakacje, przejeżdżając przez Warszawę kupowałem kilka
arkuszy żeby mieć na cały rok.

Były tam ścieżki o kilku szerokościach, pady i właśnie łuki do łączenia.

Fajne to nawet było, chociaż zdarzały się podtrawienia w miejscu styku
np. pada ze ścieżką, i trzeba było profilaktycznie tam pisakiem poprawiać.

Ech, piękne czasy to były, choć takie chujowe* ... :)


____________________________________________________
_________
* niestety inne słowo nie oddaje poziomu zaopatrzenia w tamtym okresie...

do góry