"J.F" <j...@p...onet.pl> writes:

>>> A nie mozna 8259 powiedziec, ze juz moze przyjac te mniej wazne?
>> No, można - zgłaszając mu koniec przerwanie. Ale tak się nie robiło
>> przecież.
>
> Jakos trzeba bylo chyba zglosic.

Tak. Po zakończeniu obsługi - tak jak w przypadku każdego innego
przerwania (teraz - "twardego" przerwania).

> Szybko sie pojawiły multi-IO, ale chyba trudno bedzie znalezc kiedy.
>
> https://www.vogonswiki.com/index.php/AB-862G_Super_I
%E2%88%95O_Card
>
> Na naklejce 1992

Ten rok jest prawdopodobny, ale to był krótki epizod - tzn. za chwilę
pojawiły się takie same karty VLB. I wciąż bez FIFO (w każdym razie nie
pamiętam takich z FIFO).

>> Owszem, przecież wiele razy napisałem, że 16550 na płycie był częścią
>> scalaka Super-I/O.
>
> No ale czy 16550 czy np 16450?

No przecież napisałem że 16550. Kompatybilny z NS16550A, z działającym
FIFO itd. Może nawet z dłuższym FIFO niż 16 bajtów. I np. z możliwością
ustawienia szybszego zegara.

> Jak robili chipsety, to je potem taiwanskie firmy do produkcji plyt
> używaly i myslec przy tym wiele nie musiały :-)

Scalaków C&T (podobnie jak Intela, SiS, VIA itd) używały wszystkie
firmy.

> W DOS przerwania dawalo rade obsluzyc.

Jasne. Wystarczyło "tylko" nie blokować ich, nie używać dysków,
i najlepiej w ogóle nie używać żadnych funkcji DOSu ani BIOSu.
--
Krzysztof Hałasa