> Można sobie pomyśleć program, który oblicza wartość jakiegoś programu
> czysto funkcyjnego

Ale nie ustaliliśmy jeszcze, co to znaczy, że program jest czysto funkcyjny. Twoje
argumenty to machanie rękami, bo każdy z nich da się rozciągnąć w dowolną stronę, co
pokazałem w obu kierunkach. W tej sytuacji określenie "program, który oblicza wartość
prograamu czysto funkcyjnego" to machanie rękami do kwadratu, jeszcze bardziej
nieużyteczne.

> To, czy liczba jest pseudolosowa, czy nie jest, czy pochodzi z wejścia,
> czy z kosmosu, nie ma znaczenia dla *ISTOTY* danego programu.

I właśnie tej istoty szukamy. Jeżeli istotą jest przetwarzanie wejścia na wyjście, to
wszystkie programy w istocie takie są. Natomiast jeśli jest nią generowanie efektów
ubocznych, to też wszystkie takie są.

> > I dalej nie wiemy, co to niby miałoby oznaczać.
>
> No, jeżeli usilnie staramy się nie zrozumieć, co to oznacza,
> to nie wiemy.

A może staramy się ujawnić dziury w definicji? Bo skoro nie potrafimy przekonująco
wyjaśnić co jakieś pojęcie oznacza, to może problem jest z samym pojęciem albo z
naszym przekonaniem, że je rozumiemy?

> Może sobie poczytaj https://mitpress.mit.edu/sicp/full-text/sicp/book/no
de10.html

Nie zakładaj, że jeszcze nie czytałem. Nie każdy troll jest niekompetentny. :-)

> Dałem kilka kontrprzykładów. Systemy kolejkowe czasu rzeczywistego
> nie są deterministyczną funkcją input->output. Być może mają komponenty,
> które można w taki sposób analizować, ale ich istotą jest działanie
> w czasie rzeczywistym, i reagowanie na zdarzenia w zależności od
> jakiegoś ich wewnętrznego stanu.

No to robimy ćwiczenie na wyobraźnię:

1. *Narysuj* zdarzenia w środowisku i otoczeniu programu, w ich rozciągłości
czasowej. Oś czasu, od lewej do prawej, z zaznaczonymi zdarzeniami, wartościami, itd.
2. Zrób z tego obrazka plik, np. w formacie PNG. Czyli *jedną wartość*.
3. Podobnie narysuj na osi czasu odpowiedź systemu na taką stymulację. Znowu, z
odpowiednią skalą czasu, wartościami (tak, żeby po złożeniu tych dwóch obrazków
powstał opis działania programu w czasie), itd.
4. Z tego drugiego obrazka też zrób plik.

Otóż okazuje się, że Twój "system czasu rzeczywistego" przetwarza pliki graficzne.
Czyli przetwarza pojedyncze wartości. To, czy wczyta od razu cały plik z wejścia i
wypluje cały plik na wyjściu, czy też będzie je przetwarzał po jednym pikselowym
pasku wzdłuż jednego boku obrazka (czyli np. wzdłuż osi czasu, co odpowiada naszej
percepcji działania w kontekście upływającego czasu) nie ma znaczenia dla istoty tego
programu, którą jest transformacja jednego obrazka w drugi.
Co ciekawe, ze względu na kwantyzację wszystkiego (łącznie z zegarem), takich
obrazków jest duża, ale jednak skończona ilość (czyli użyteczne rozmiary i
rozdzielczość obrazków są skończone). Czyli dałoby się nawet zrobić ten program jako
jedną mapę.

To teraz ten program jest "czysto funkcyjny", czy nie jest?

> Natomiast programy w rodzaju kompilatorów, konwerterów LaTeXa,
> sedów, są w istocie czysto funkcyjne w takim sensie, że dla określonego
> wejścia dają określone wyjście i kropka.

O, to program przetwarzający obrazki też się łapie.

> Podałem podczas tej rozmowy kilka przykładów.

A ja każdy z nich wygiąłem tam, gdzie chciałem.
Dlatego twierdzę, że pojęcia, którymi operujesz, są nieużyteczne.

> Istnieją programy, których istotą jest interakcja (np. gry komputerowe,
> przeglądarki internetowe), takie, których istotą jest wykonanie
> skutku ubocznego (np. mkdir albo rm), takie, które są w istocie
> niedeterministyczne (jak wspomniany framework do algorytmów genetycznych).
> A oprócz nich są programy czysto funkcyjne, które po prostu wyznaczają
> przekształcenia jakichs wejść w jakieś wyjścia.

I teraz ten cały podział nie dotyczy istoty działania programu (bo ta istota jest
zawsze taka sama), tylko sposobu, w jaki my, ludzie, danego programu użyjemy. Możemy
odpalić program jednym strzałem albo też delektować się powolnym budowaniem wyniku,
ale to jest ten sam program. Czyli dotyczy naszej percepcji a nie jest fundamentalnym
atrybutem problemu, który dany program rozwiązuje. Bo problem jest zawsze ten sam.
Dlatego rzeczy "czysto cośtam" zwykle nimi nie są.

--
Maciej Sobczak * http://www.inspirel.com