Big Jack pisze:

>> Czerwony mocno jest rozpraszany przez atmosferę
>
> Na odwrót, to niebieski jest rozpraszany przez atmosferę (vide: kolor
> nieba). Czerwony prawie wcale nie ulega rozproszeniu, na co najlepszym
> przykładem jest czerwony kolor wschodzącego/zachodzącego Słońca,

Najlepszym przykładem jest, ale na coś całkiem innego. Rozproszenie często
jest mylone z tłumieniem. Kurz, drobinki wody i inne aerozole rozpraszają
długofalową część widma, co manifestuje się właśnie czerwoną poświatą.
Tu mamy też odpowiedź na pytanie, dlaczego zwykle zachody są czerwieńsze
od wschodów -- w ciągu dnia podnosi się kurz, który w chłodzie nocy opada.
W okolicach polarnych wschody i zachody nie są specjalnie czerwone --
powietrze tam z reguły czyste i przejrzyste. Natomiast w czasie pustynnej
burzy piaskowej widać *wokół* wszechogarniającą czerwień. Tylko słońce,
jeśli wysoko, zdaje się świecić zimnym światłem.

> Z tych też m/in powodów wszelkie światła ostrzegawcze, w szczególności
> na wysokich wieżach są koloru czerwonego. Niebieskie o tej samej mocy
> czy też jasności już na małej odłegłości będzie praktycznie niewidoczne.
> Tak więc, pisanie o 300km zasięgu (i nie tylko) jest robieniem ludziom
> wody z mózgu.

Dalszy ciąg qui pro quo "rozproszenie vs. tłumienie". Wystarczy skierować
w niebo laser zielony i czerwony, by zobaczyć daleko sięgający "świetlny
kij" tego pierwszego i gdzieś po drodze tracący się ten czerwony. Jasne,
że gdyby to było w próżni, nic byśmy nie zobaczyli. Ale w zielonym świetle
lasera po prostu "widać powietrze", nic się nie rozmywa.

--
Jarek