On 2/13/2018 10:45 AM, Piotr Dmochowski wrote:
> Dzięki za wcześniejszą odpowiedź, ale jeszcze pomęczę bo mam niedosyt.
> Z tego co napisałeś to systemy EDA mają świetną kontrolę na poziomie
> wykonywania podstawowych cegiełek, domyślam się też że składanie
> cegiełek w większe moduły też jest jakoś opanowane.

Wszedzie testy. Wielopoziomowe. Ale nie stać Cie na software do tego.
Ba, założe nawet że nie znajdziesz nigdzie wersji demo. Ten software
jest zbyt drogi aby byl powszechnie dostepny (w tym dla konkurencji, serio).

> Z tego co piszesz to w projektowaniu cegiełek używa się tylko kodu, nie
> ma żadnych schematów graficznych.

Oczywiście że są. Jeśli masz firme Staśków ciężko z nich zrezygnować.
Ale uzywanie narzędzi do rysowania schematów powoduje że nie możesz
stosować wielu technik programowania i weryfikacji przeznaczonych do
utrzymywania jakości i ułatwienia pisania. Rownież praca w grupie na
schematach to kiepski żart. Dlatego jesli chcesz to robić wydajniej
schematy są bez sensu.

> Pozostaje dla mnie kwestia jak dochodzi do stworzenia wymagań dla
> cegiełek i definicji ich powiązań między sobą. Czy ten proces tez
> zachodzi w jakimś kodzie bez nawet jednego rysunku blokowego na etapie
> wstępnego projektowania?

Jest w specyfikacji, w zalezności od tego kto zamawia i u kogo
specyfikacjie potrafią być szczegółowe na poziomie *napisanych* testów
przez zamawiającego. To ile swobody implementacyjnej dostaniesz bywa
trudne do okreslenia. Warto wiedzieć że w świecie EDA powszechne jest
*kryptowanie* kodu pomiedzy firmami. Firma X pisze jakiś soft i w formie
zaszyfrowanej pozwala uzywać firmie Y. Jedyne co Y wie to opis
funkcjonalny, czasem jakiś zestaw testów emulujących zachowanie i tyle.
Więc jest to temat trudny do skrystalizowania w jednej odpowiedzi.

> A co by było jakby 10 lat temu był format schematu który można łatwo
> podzielić na części i łatwo wersjonować?

Nigdy nie dalo się łatwo wersjonować, szukać różnic, szukać blame,
mergować. Schematy nie nadają się do systemów kontroli wersji. Dokładnie
do tych samych wniosków dochodza np. "programiści" LabView. Prezentacja
graficzna algorytmu zawiera za duzo zbednych metainformacji ktore
uniemożliwiają wydajna prace w grupie.

> Zastanawiam się czy całkowita rezygnacja z wersji graficznej układu nie
> jest jakimś upośledzeniem w pracy projektantów, czy faktycznie człowiek
> może zrezygnować z języka graficznego i zmienić się w interpretator
> plików tekstowych.

Ponieważ ma to zalety. Trzeba poświęcić przyzwyczajenia i dostac do reki
dużo narzedzi które nie mają sensu na schematach (coverage, lint,
asercje, kontrola wersji, merge itp itd).

> Pytanie co się dzieje jak spotka się grupa projektantów i mają coś do
> omówienia - czy na tablicy piszą instrukcje czy jednak malują prostokąty
> i kreski?

Obecnie rozmawiają w języku wzorców projektowych, rysuja schematy
blokowe. Identycznie jak programisci software ktorzy tez pisza kod,
często bardzo podobny.