> Czasem w radiu słyszę reklamy, że producent leku przeprowadził niezależne badania,

Ale ten producent wziął dane z niezależnego serwisu (Rosetta Code). Ty też możesz te
dane stamtąd wziąć.

> Trochę też rozczarowuje brak APLa w ich rankingu

http://rosettacode.org/wiki/Category:Programming_Lan
guages

Ja myślę, że tabelka by nie była czytelna, gdyby wszystkie języki tam uwzględnić.

> pewnie wyszłoby jeszcze krócej, niż Mathematica, i by się musieli tłumaczyć.

Gorzej. W tej dyskusji to LISP wyglądałby jeszcze biedniej.

> W każdym razie "krócej" nie zawsze znaczy "lepiej".

To prawda.

> > A dlaczego akurat do meta-programowania jest najlepsza?
>
> Chyba dlatego, że ma najmniejszą możliwą liczbę reguł, dzięki czemu składnia jest
jednocześnie formatem serializacji (i to lżejszym od np. JSONa)

Dokładnie to samo można napisać o Wolframie (to jest ta "LISPowatość"). Przykładowo,
cały notebook, cokolwiek by nie miał, zapisany na dysku jest jednym legalnym
wyrażeniem.

[Nothing]
> Na pewno do zrozumienia wymagała
> - znajomości funkcji "map"

Bo akurat chciałem, żeby przykład był w stylu funkcjonalnym. Nie musiał być i nie
musiało tam być funkcji map.

> - wiedzy o osobliwym zachowaniu wartości "Nothing"

Bo właśnie to chciałem zaprezentować. Da się też bez tej wiedzy, czyli gorzej. Da się
nawet tak samo źle, jak w Twoim przykładzie. Wolfram to bardzo uniwersalny język,
może nawet udawać gorsze języki. :-)

> Łatwo jest zdefiniować "only" przy pomocy "append-map" (czy flatMap, czy concatMap,
jak zwał tak zwał)
>
> (define (only satisfying? elements)
> (append-map (lambda (element)
> (if (satisfying? element)
> `(,element)
> '()))
> elements))
>
> Wygląda prawie tak samo, jak Twoja, tylko nie trzeba wymyślać "specjalnych
elementów" o "magicznych właściwościach" i "niejasnym statusie ontycznym".

No jak nie. Ja tam widzę pustą listę gdy warunek nie jest spełniony. Skąd mam
wiedzieć, że pusta lista jest ignorowana przez append-map? Przecież mogła być też
dodana do wyniku.
A gdybym jednak chciał dodać pustą listę do wyniku?

W Wolframie pusta lista i Nothing to dwie różne sprawy.
Przykładowo:

only[condition_, list_] := Map[
Function[x,
If[condition[x], x, {}] (* tutaj jest {} zamiast Nothing *)
],
list
]

only[EvenQ, {1, 2, 3, 4, 5, 6, 7}]

{{}, 2, {}, 4, {}, 6, {}}

Jest różnica, prawda? Jak tą różnicę uzyskać w Twoim przykładzie?

> Najwidoczniej dla mnie prostota jest ważniejsza od wygody (którą Ty tutaj nazywasz
"użytecznością"), a dla Ciebie na odwrót.

Zgodziłbym się, gdyby Twoje przykłady były proste. Ale nie są.

[...]
> Zaprawieni programiści Lispa nazywają ten proces "rytuałem przejścia".

Rozumiem. Wspominałeś już to określenie, ale wcześniej nie zrozumiałem. Czyli "rytuał
przejścia" to sytuacja, kiedy ktoś bez sukcesu próbuje usprawnić język i ostatecznie
rezygnuje z tego, wracając do języka bez usprawnień.

A jest jakaś fajna nazwa na sytuację, kiedy ktoś bez sukcesu próbuje usprawnić język
i ostatecznie rezygnuje z tego i zmienia język na lepszy?
Nie wiem - rytuał wyjścia? odejścia? rozejścia?
Musi być jakaś fajna nazwa.

> Być może sytuacja z Mathematiką ma się nieco inaczej, bo ona ma już wokół siebie
stosunkowo dużą społeczność.

To pewnie ludzie po rytuale wyjścia z LISPa. :-D

W porównaniu do poprzednich postów, w których próbowałeś wykazać, że nikt z tego nie
korzysta, zauważam pozytywną zmianę.

--
Maciej Sobczak * http://www.inspirel.com