On 19.04.2020 20:16, Trefniś wrote:

> Łączność satelitarna CB nie była realizowana, za to krótkofalowcy
> umieścili na orbicie kilka satelitów. Łączności satelitarne prowadziłem
> już w połowie lat osiemdziesiątych ub. wieku w klubie SP6ZDA na pasmie
> 2-metrowym. Ten rodzaj łączności był brany pod uwagę przez Solidarność
> Walczącą

Z łącznością satelitarną jest kilka problemów:
1) Relatywnie tanio można wynieść satelitę na niską orbitę, a ten będzie
widoczny na niebie tylko przez krótką chwilę. Do tego trzeba budować
obrotnicę antenową zsynchronizowaną z jakimś mechanizmem śledzącym, albo
przynajmniej ręcznie celować anteną we właściwy kawałek nieba. A to jest
dość uciążliwe.
2) Żeby mieć w miarę sensowną łączność za pomocą satelitów na niskiej
orbicie, trzeba mieć takich satelitów odpowiednią ilość. Jeden właśnie
schował się za horyzontem? Nie ma sprawy - za pół godziny wzejdzie kolejny.
3) Ewentualnie można wynieść satelitę na orbitę geostacjonarną, który
będzie "wisiał" w tej samej części nieba, obejmując swoim zasięgiem
sporą część globu. To jednak kosztuje...
4) Przemiennik radiowy potrzebuje jednak trochę energii do pracy i
trudno by to było załatwić "tanim" cubesatem ze specjalną wersją Arduino
w środku. Tutaj są potrzebne już całkiem spore panele słoneczne.

Krótkofalowcy radzili sobie obchodzeniem tych problemów w ten sposób, że
od zawsze (szczególnie w złotej epoce tego hobby) wśród tej
przedstawicieli znajdowała się niemała grupa "technicznej elity":
astronautów, inżynierów NASA, naukowców. Byli więc oni w stanie
skutecznie lobbować.

"Ok, budujecie kolejnego satelitę meteorologicznego? A nie będziecie
mieć nic przeciwko, jeśli dorzucimy tam mały przemiennik? Operacja
wyniesienia tego ładunku będzie wymagała zrzucenia balastu na orbicie?
To może w takim razie mały krótkofalarski satelita?"

Użytkownicy CB-Radia nawet w złotych latach tego hobby nigdy nie mieli
takiej siły przebicia. Do tego dochodziły też kwestie bezpieczeństwa. To
jedno dopuścić do nieograniczonej łączności globalnej kogoś, kto ma
obowiązek identyfikować się znakiem. Inna sprawa, gdy użytkownik jest z
założenia właściwie całkiem anonimowy i posługuje się wymyśloną przez
samego siebie ksywką.