Pan Krzysztof Halasa napisał:

>> Według planów miało być tak, jak przy połączeniach zagranicznych.
>> Dzwonię do USA, zarabia na mnie amerykański operator, ale fakturę
>> dostaję od tego lokalnego, z którym mam zawartą umowę. To nie był
>> takie głupi pomysł, te miedzystrefowe przez róznych operatorów --
>> gdyby tylko te plany zostały konsekwentnie zrealizowane.
>
> To byłoby zgodne z umową abonencką, ale przecież TPSA nie miała
> w tym interesu.

Wszystko co sie w tamtych czasach na poletku telekomunikacyjnym działo,
działo się przeciwko interesom TPSA. Poniekąd zresztą słusznie.

>>> To akurat nie musiałoby być problemem, faktura zwykle nie wymaga
>>> podkładek.
>>
>> Zwykle wymaga. A bo to mało razy jakaś księgowa ganiała za mną
>> z czyjąś fakturą, bym opisał o co chodzi i za co ona płaci.
>
> Ale to nie są żadne "podkładki", umowy itp. Fakturę opisuje jej
> odbiorca, mógłby zrobić to samo z fakturą z NOMu.

O tym mówię, o wewnętrznych sprawach firmy. Ktoś z zarządu chce mieć
kontrolę nad finansami, wie że jest umowa z tepsą na stacjonarne
i z plusem na komórki -- a ty nagle jakaś faktura z NOM. WTF NOM?
Do tego mogło nawet konta księgowego nie być, a plan kont w gałązce
wydatków telekomunikacyjnych mógł być (bardzo słusznie) sztywny.

> Czasem umowa jest potrzebna do rozliczenia np. faktury, ale raczej
> nie w takim przypadku (o którym "wszyscy" wiedzą, że nie zawiera
> się pisemnej umowy). No ale nie wyszło, trudno się dziwić.

Tepsa była jeszcze zbyt mocna, więc nie wyszło. Mnie cieszyło to, że
zapłacę fakturę, a na niej jawnie będzie napisane, że połowa kasy jest
dla innej firmy. Taka sprawiedliwość dziejowa -- poprzednio było
dwrotnie. Jeśli nawet małemu operatorowi udało się wepchnąć na rynek
i podłączyć abonenta, to kasa za międzystrefowe i tak szła do tepsy.

>> Odkąd Prawo telekomunikacyjne rozszerzyło definicje abonenta również
>> na użytkowników kart przedpłaconych, to jest to zwykła codzienność.
>
> Bardzo wątpię.

No to trzeba sobie kupić jakiego prepaida i poczytać karteczkę.

>> Jeśli zakup i pierwsze użycie jest zawarciem umowy, to zamiana sposobu
>> rozliczeń przez wybranie kodu tak samo jest.
>
> Nie, jest tylko zmianą niektórych warunków umowy. Zmianą, która została
> przewidziana w oryginalnej umowie, i nie wymaga nawet aneksu ani niczego
> podobnego.

Trudno żeby robić aneksy do umowy, która nie ma formy dokumentu z dwoma
podpisami.

> Ale oczywiście to jest nieistotne, gdyż nawet gdyby uznać zmianę
> taryfy za zawarcie nowej umowy, to to nie nakłada na klienta żadnych
> zobowiązań (abonenta, posiadacza telefonu, karty itp). Nie jest więc
> potrzebna żadna identyfikacja klienta.

Czyli prawie tak samo jak w przypadku wybrania 1044. Prawie, bo w przypadku
prepaida zobowiązania da się egzekwować do czasu wyczerpania środków na
koncie, a w 1044 odłożenie słuchawki kończy całą sprawę.

> Szczerze mówiąc nie widzę specjalnej różnicy między zmianą taryfy
> w prepaidzie, w postpaidzie, czy też np. w stacjonarnym postpaidzie.
>
> W każdym z tych przypadków operator może mieć jakieś roszczenia
> do klienta tylko wtedy, gdy zostało to określone w umowie, zawartej
> z klientem o określonych personaliach, zwykle zresztą w formie pisemnej.

Całe szczęście prawodawca różnice zobaczył. Przy abonamencie skutki
zmiany mogą ciągnąć się przez dwa lata i być dotkliwe finansowo. Dlatego
jest przy tym dużo obostrzeń, możliwość odstąpienia w wyznaczonym czasie
itd. W prepaidzie jest jak w spółce z o.o. -- odpowiedzialność klienta
tylko do wysokości wpłaconego kapitału. Przypominam, że teraz nie ma już
możliwości funkcjonowania umowy, której strona jest kilent o nieokreślonych
personaliach.

--
Jarek