W dniu poniedziałek, 31 grudnia 2018 17:45:19 UTC+1 użytkownik Paweł Pawłowicz
napisał:
> W dniu 31.12.2018 o 15:33, Budyń pisze:
> [...]
> > a moze bys przerobil pomysl zamiast impulsów na zmiane stanów. Zmian z 0 na 1 to
jeden impuls, zmiane z 1 na 0 ignorujesz. Moze tak by było łatwiej, bo troche dluzsze
sygnaly mozesz miec.
>
> Albo serii impulsów. Mierzyć fazę między impulsami wysyłanymi i
> powracającymi.
>
> P.P.

Za dużo komplikacji. Takich wysokich wymagan nie mam. Chlopcy z firmy Leica
przed laty wymyślili dystansometer laserowy dzialajacy na zasadzie pomiaru
czasu lotu impulsu świetlnego do celu i z powrotem. Uzyskali nieoczekiwanie
duza precyzje pomiaru odleglosci. I odpowiednio wysoka cene swego
produktu. "Czajniki" swoim zwyczajem ten model zerznęli i obecnie produkuja je
w ilościach masowych w cenie kilkudziesięciu dolarów za sztuke. Mam takich
kilka w tym jeden oryginalny Leica. Dokladnosc pomiaru wynosi plus minus 1 mm na
odleglosci do 100 metrow. Odleglosciomierze geodezyjne maja dluzsze zasiegi.
Dlatego zaproponowałem aby te dwa kluczowe układy, układ generatora impulsow
świetlnych i ich odbiornika wykorzystać z gotowego urządzenia. Niestety
schematu ani nawet układu blokowego tych miernikow nigdzie nie uświadczysz.
A wszystko wykonane w skali bliskiej nano, uniemozliwiajacej możliwość
wydłubania czegokolwiek zwłaszcza, ze systemem steruje mikroprocesor
praktycznie uniemozliwiajacy dokonywnaie jakichś przerobek.

Mam tez układ nieznanej firmy, swoista staroc, wykonany w skali zjadliwej,
czyli mikro. Obudowa ma wymiary kolo pol malej ceglowki. I odnosna mase na
bazie odlewu cynkowego. Jego rozebranie polaczone z koniecznoscia rozlutowania
spowodowalo, ze po ponownym zlozeniu i zlutowaniu, już więcej nie zadzialal.
Może kiedyś nada się do wykorzystanie dość wypasionej optyki zbudowanej na zakresie
podczerwonym...

Pozdr
Tornad