On 2014-02-27, johnny <j...@p...pl> wrote:
> Po raz kolejny próbuję ogarnąć lalunię. Już byłem skłonny ją sprzedać i
> wrócić do czopera. Ale kurde podoba mi się ta moja Kawusia i jakoś nie
> umiem się z nią rozstać. Stąd kolejne szanse, kolejne próby. Dziś na ten
> przykład wybrałem się na górskie serpentyny, by sprawdzić jak sobie
> radze w winklach. I wiecie co... szkoda gadać. Na winklach wyprzedzają
> mnie gimbusy na skuterkach. Boję się mocniej pochylić. Mam wrażenie, że
> motocykl zaraz się na mnie przewróci, zatem wchodzę w zakręt prawie
> pionowo i tak też wychodzę. Masakra. Na czoperku nie bałem się pochylić,
> czasami asekuracyjnie wyciągnąłem nogę do przodu. Pozatem z czoperka
> miałem widok na jezdnię z perspektywy żaby, tu z lotu ptaka. Pozycja z
> nogami do tyłu jakoś też mi nie leży. Słowem jeżdzę jak cipa.
> I tak sobie myślę, czy to jeszcze choroba wieku dziecięcego czy może
> takie ostrożne podejście jest oznaką mądrości ;-), a te upragnione
> "czysta na ha" przyjdzie po czasie. Albo też nie mam się co więcej
> czarować, bo strach przed pochyleniem motocykla jest nieuleczalny i mam
> se dać spokój ze "ścigami" i wrócić do armatury? Zatem poradzcie proszę
> czy jest nadzieja? Co robić? Jak żyć i dlaczego tak drogo? ;-)
>
Zrobi sie cieplej to przejedz sie na jakis tor kartingowy, poprzycierasz
troche tym i owym i juz bal sie nie bedziesz. Na torze duzo latwiej sie
przelamac ;-)

--
Artur