Ponurą porą Sun, 28 Oct 2012 11:58:05 +0000, PK wyszeptał:

>> b) co leży u podstaw tak dużej skuteczności u zwierząt,
>
> Specjalizacja. Mózg ptaka ma tylko kilka funkcji. Mózg człowieka musi
> znacznie więcej. Ptaki drapieżne widzą po ciemku i z bajeczną dla
> człowieka rozdzielczością (np. lecąc 10-20 metrów nad ziemią rozpoznają
> owady w trawie). Dzieje się tak głównie dlatego, że mają znacznie
> więcej, znacznie lepszych receptorów w oku. Czemu nie ma ich człowiek?
> Bo ich nie potrzebuje. W czasie ewolucji porzucił tę możliwość i zwolnił
> dużo mocy obliczeniowej mózgu. Dzięki temu to my polujemy na ptaki, a
> nie odwrotnie (mała małpa to niezły przysmak dla niektórych orłów ).

Ptaki drapieżne mają też coś w rodzaju "okularów do czytania", czyli
drugi układ optyczny w środku pola widzenia. One nie widzą więcej
niż my, tylko mają na środku lunetę, przynajmniej część z nich.

Ogólnie w modelowaniu 3D u zwierząt i nie tylko bardzo ważny jest ruch,
mózg analizuje m.in. prę dkości kątowe fragmentów obrazu. Jest nawet taki
trick optyczny, że bez okularów 3D da się widzieć 3D przesuwając
głowę na boki i obserwując zmianiający się obraz 2D. Są też takie
"GIF-y 3D", które oscylują po dwóch mało różniących się punktach widzenia
i faktycznie jest wrażenie głębi. Podobnie działa echolokacja,
te latające szczurki na nic nie wpadają latając bardzo szybko
m.in. analizując prędkości kątowe "słyszanych" obiektów. Tak
poza tym ma to zastosowanie w nawigacji (2D, takiej morskiej).

Dodatkowo u zwierząt jest głębia ostrości. Niby na zdjęciach też,
ale mózg może aktywnie głębię przesuwać i sprawdzać, co się stało
z obrazem, podczas gdy taki program nie miałby żadnej możliwości
dokonywania aktywnych zmian w celu sprawdzenia efektu. No i warto
by mieć do analizy szerokość wpadającego światłą, mózg na pewno ma
(przy kocich oczach ma się jako bonus kształt).

Z aplikacyjek są też takie na phony, które mierzą widziany obiekt, ale
nie sprawdzałem, jak działają.

--
Edek