Wojciech "Spook" Sura <s...@s...op.pl> napisał(a)
>[...]

A nie prościej użyc zwykłej fizyki, niż wynajdywać własną?

F=ma
Moment siły = Moment bezwładności * przyspieszenie kątowe

--
Tomek

do góry

On Thu, 21 Jun 2012 22:02:24 +0000 (UTC), Tomek
Kaka<t...@t...eu.org> wrote:
> Wojciech "Spook" Sura <s...@s...op.pl> napisa(a)
> >[...]


> A nie prociej uyc zwykej fizyki, ni wynajdywa wasn?


> F=ma
> Moment siy = Moment bezwadnoci * przyspieszenie ktowe


> --
> Tomek

Niestety nie jest prawda e F=ma bo F=dp/dt .

do góry

Dnia 22-06-2012 o 00:02:24 Tomek Kańka <t...@t...eu.org> napisał(a):

> Wojciech "Spook" Sura <s...@s...op.pl> napisał(a)
>> [...]
>
> A nie prościej użyc zwykłej fizyki, niż wynajdywać własną?

Co to znaczy "nie prościej"? Wprowadzenie dodatkowych zależności i
parametrów lotu wynikających z "rzeczywistej" fizyki miałoby ułatwić
skonstruowanie mechanizmu AI?

Pozdrawiam -- Spook.

--
Używam klienta poczty Opera Mail: http://www.opera.com/mail/

do góry

Wojciech "Spook" Sura <s...@o...pl> napisał(a)
> Dnia 22-06-2012 o 00:02:24 Tomek Kańka <t...@t...eu.org> napisał(a):
>
>> Wojciech "Spook" Sura <s...@s...op.pl> napisał(a)
>>> [...]
>>
>> A nie prościej użyc zwykłej fizyki, niż wynajdywać własną?
>
> Co to znaczy "nie prościej"? Wprowadzenie dodatkowych zależności i
> parametrów lotu wynikających z "rzeczywistej" fizyki miałoby ułatwić
> skonstruowanie mechanizmu AI?
>
>

Tak, bo "własna" fizyka będzie miała nieprzewidywalne konsekwencje, a
rzeczywista jest w miarę intuicyjna.

--
Tomek

do góry

s <f...@f...com> napisał(a)
> On Thu, 21 Jun 2012 22:02:24 +0000 (UTC), Tomek
> Kaka<t...@t...eu.org> wrote:
>> Wojciech "Spook" Sura <s...@s...op.pl> napisa(a)
>> >[...]
>
>
>> A nie prociej uyc zwykej fizyki, ni wynajdywa wasn?
>
>
>> F=ma
>> Moment siy = Moment bezwadnoci * przyspieszenie ktowe
>
>
> Niestety nie jest prawda e F=ma bo F=dp/dt .

A mógłbyś jaśniej napisać o co Ci chodzi?
U Newtona obydwa wzory znaczą to samo, nie widze powodu komplikować
sobie zadania Einsteinem.

--
Tomek

do góry

Dnia 22-06-2012 o 09:02:48 Tomek Kańka <t...@t...eu.org> napisał(a):
> Tak, bo "własna" fizyka będzie miała nieprzewidywalne konsekwencje, a
> rzeczywista jest w miarę intuicyjna.

To jest teoretyzowanie w powietrzu.

Jeśli możesz w locie modyfikować wartość funkcji w zadanym zakresie, to
osiągnięcie docelowej wartości jest łatwe. Jeśli możesz modyfikować tylko
jej pochodną, to musisz już się bawić rachunkiem różniczkowym, a to jest
znacznie trudniejsze. "Moja" fizyka stanowi podzbiór "prawdziwej", przy
ustalonych pewnych parametrach, które w "rzeczywistej" są zmienne. Bez
konkretnego, namacalnego przykładu nie przekonasz mnie, że powrót z dwóch
do trzech wymiarów albo zastąpienie modyfikacji obrotu modyfikacją
prędkości obrotu ułatwi planowanie ruchu i obliczenia.

Pozdrawiam -- Spook.

--
Używam klienta poczty Opera Mail: http://www.opera.com/mail/

do góry

On 22.06.2012 10:44, Wojciech "Spook" Sura wrote:
> Jeśli możesz w locie modyfikować wartość funkcji w zadanym zakresie, to
> osiągnięcie docelowej wartości jest łatwe. Jeśli możesz modyfikować
> tylko jej pochodną, to musisz już się bawić rachunkiem różniczkowym, a
> to jest znacznie trudniejsze.
A jakby zwykły regulator PID (a tak właściwie to dwa - dla kierunku i
prędkości) i dobrać parametry eksperymentalnie?


--
Pozdrawiam
Michoo

do góry

Wojciech "Spook" Sura <s...@o...pl> napisał(a)
> Dnia 22-06-2012 o 09:02:48 Tomek Kańka <t...@t...eu.org> napisał(a):
>> Tak, bo "własna" fizyka będzie miała nieprzewidywalne konsekwencje, a
>> rzeczywista jest w miarę intuicyjna.
>
> To jest teoretyzowanie w powietrzu.
>
> Jeśli możesz w locie modyfikować wartość funkcji w zadanym zakresie, to
> osiągnięcie docelowej wartości jest łatwe. Jeśli możesz modyfikować tylko
> jej pochodną, to musisz już się bawić rachunkiem różniczkowym, a to jest
> znacznie trudniejsze. "Moja" fizyka stanowi podzbiór "prawdziwej", przy
> ustalonych pewnych parametrach, które w "rzeczywistej" są zmienne. Bez
> konkretnego, namacalnego przykładu nie przekonasz mnie, że powrót z dwóch
> do trzech wymiarów albo zastąpienie modyfikacji obrotu modyfikacją
> prędkości obrotu ułatwi planowanie ruchu i obliczenia.
>
>

Nie zamierzam Cię do niczego przekonywać. Zdziwiłem się tylko, bo ja
zrobiłbtm to odwrotnie. Rozwiązał problem w rzeczywistej fizyce i jeśli
okazałoby się, że to np. zbyt kosztowne, to szukałbym uproszczeń, które
nie zmieniają znacząco rozwiązania. Ale masz rację, że to
"teoretyzowanie", bo ja nie wiem jaki Ty masz problem - nie pamiętam
początku wątku:).

--
Tomek

do góry

Dnia 22-06-2012 o 12:32:32 Michoo <m...@v...pl> napisał(a):

> On 22.06.2012 10:44, Wojciech "Spook" Sura wrote:
>> Jeśli możesz w locie modyfikować wartość funkcji w zadanym zakresie, to
>> osiągnięcie docelowej wartości jest łatwe. Jeśli możesz modyfikować
>> tylko jej pochodną, to musisz już się bawić rachunkiem różniczkowym, a
>> to jest znacznie trudniejsze.
> A jakby zwykły regulator PID (a tak właściwie to dwa - dla kierunku i
> prędkości) i dobrać parametry eksperymentalnie?

Co to znaczy: eksperymentalnie?

Algorytm dostaje pozycję, parametry i wektor ruchu statku, a także cel,
który musi osiągnąć w n (następnych) krokach. Ma zwrócić, czy w tym kroku
statek ma się obrócić (i kierunek obrotu), a także czy ma użyć silników,
czy nie.

Jeśli przez "eksperymentalnie" rozumiesz bruteforce, to przyjmując, że
zawsze skorzysta z masimum ciągu/możliwości obrotu (czyli 9 możliwości
zachowania) i że kroków jest 100, mamy 9^100 =
2656139888758747693387813220357796268292334526533944
95974574961739092490901302182994384699044001
ścieżek, z których prawdopodobnie tylko jedna jest optymalna :)

Pozdrawiam -- Spook.

--
Używam klienta poczty Opera Mail: http://www.opera.com/mail/

do góry

On 22.06.2012 13:43, Wojciech "Spook" Sura wrote:
> Dnia 22-06-2012 o 12:32:32 Michoo <m...@v...pl> napisał(a):
>
>> On 22.06.2012 10:44, Wojciech "Spook" Sura wrote:
>>> Jeśli możesz w locie modyfikować wartość funkcji w zadanym zakresie, to
>>> osiągnięcie docelowej wartości jest łatwe. Jeśli możesz modyfikować
>>> tylko jej pochodną, to musisz już się bawić rachunkiem różniczkowym, a
>>> to jest znacznie trudniejsze.
>> A jakby zwykły regulator PID (a tak właściwie to dwa - dla kierunku i
>> prędkości) i dobrać parametry eksperymentalnie?
>
> Co to znaczy: eksperymentalnie?
Przeprowadzasz kilka eksperymentów i pozostawiasz najlepsze współczynniki.

>
> Algorytm dostaje pozycję, parametry i wektor ruchu statku, a także cel,
> który musi osiągnąć w n (następnych) krokach.
Dokładnie N krokach?

> Ma zwrócić, czy w tym
> kroku statek ma się obrócić (i kierunek obrotu), a także czy ma użyć
> silników, czy nie.
Regulatory PID działają tak, że masz wartość uchybu, czyli różnicę
pomiędzy wartością oczekiwaną a zmierzoną i współczynniki odpowiednio
dla członu proporcjonalnego, całkującego i różniczkującego.

Określasz prędkość jako funkcję odległości od celu, kierunek jako
funkcję kąta od prostej przechodzącej przez statek i cel. Masz 2
regulatory którym dobierasz parametry metodą "na oko" i powinno działać.

--
Pozdrawiam
Michoo

do góry