Pan Jacek Konieczny napisał:

>> Gdy mowa o dużej dynamice, zawsze przychodzi mi na myśl Bolero Ravela.
>
> Ja bardziej "Fortuna Imperatrix Mundi" z "Carmina Burana" Carla Orffa.
> I tam zmiany są bardzo gwałtowne. Tak, że na słabym sprzęcie / w słabych
> warunkach czasem ciężko tego słuchać (zależy od wykonania i nagrania
> oczywiście) - bo albo nie słychać w ogóle cichych partii, albo od
> głośnych bębenki pękają.

Ja bym pozostał przy jednym: "w słabych warunkach". Nie ma dzisiaj
sprzętu, który nie poradzi sobie z dynamiką, bo aż tak szumi.

Tu powstaje kolejne pytanie: czy ktoś chce słuchać muzyki, czy sprzętu?
Ja przeważnie wolę to pierwsze, nie mam wytłumionego "pokoju odsłuchowego"
w bunkrze pod ziemią, zawsze jest jakieś tło akustyczne, dlatego oczekuję
od realizatorów, że dynamikę spłaszczą. Złudzenia, że będzie "jak na
koncercie" nie oczekuję, bo jak chcę tak, to se idę do filharmonii.
Oczywiście nie mam nic przeciwko istnieniu "realistycznych" nagrań,
ale to raczej ciekawostka, dodatek.

--
Jarek