"J.F." 1nslvu4eeaiyy$....@4...net

>> Komputerem tym był SM-4 -- radziecki klon amerykańskiego PDP11/40.
>> Terminal (polski -- z Magmoru) był darem UW przekazanym (razem
>> z innymi urządzeniami, w tym i innymi takimi terminalami) Katedrze
>> Fizyki. Ponoć (wiem to od pracownika UW) w Warszawie zabiegano
>> o sprzęt (choćby o stare, radzieckie terminale) który białostocka
>> Katedra Fizyki złomowała.

> Zaraz, czegos tu nie rozumiem - kto

UW

> komu

UWfwB

> co

wszystko

> darowal i kto zabiegal ?

Różne osoby fizyczne i prawne zabiegały o różne dobra.

>> Ponoć (wiem to od pracownika UW)

Pracownika psychologii.

>> w Warszawie

Czyli na UW.

>> zabiegano

Pracownicy UW w Warszawie.

>> o sprzęt (choćby o stare, radzieckie terminale) który białostocka
>> Katedra Fizyki złomowała.

Już rozumiesz? UWfwB otrzymywała sprzęt od UW i część tego
sprzętu
(niekoniecznie w dniu otrzymania)
złomowała, choć o ten
(złomowany -- niszczony komisyjnie w Białymstoku za
pomocą młotka trzymanego ręką pracownika UWfwB)
sprzęt zabiegano (oczywiście nieskutecznie) na UW.


Pojmujesz? UW kupował sprzęt i część tego sprzętu
przekazywał swej córce -- do Białegostoku. Sprzęt
ten w Białymstoku (po jakimś czasie używania) był
komisyjnie likwidowany niszczącymi uderzeniami
metalowego młotka, choć część tego sprzętu była
obiektem pożądania na UW. UWfwB wolała niszczyć
otrzymany sprzęt (funkcjonujący, ale nienowoczesny)
niż odesłać do Warszawy.

> UW zabiegal o terminale, aby je podarowac
> swojej fwb, ktory je zlomowal?

rok AAA
zakup terminala przez UW
rok AAB
przekazanie terminala z rąk UW na ręce UWfbB
rok ABA
uznanie terminala za niepotrzebny na UWfwB
rok ABB
istnienie niedoboru terminali na UW
i zabieganie UW o zwrot terminala
rok ABC
likwidacja/złomowanie terminala na UWfwB
pomimo zabiegania UW o przekazanie
terminala z rąk UWfbB na ręce UW

Pojmujesz?

> W 87 to juz uczelnie zaczely dostrzegac ze przyszlosc lezy w pecetach.

Pracowałeś na uczelni? Ja tak. Od 1986 roku społecznie, od 1989 na etacie
w ośrodku komputerowym, później na etacie i umowach-zleceniach, następnie
na etacie, umowach-zleceniach i umowach_o_dzieło, a gdzieś pomiędzy tymi
ostatnimi dwoma etapami dorzuciłem pracę swej jednoosobowej firmy. Masz
lepsze doświadczenia i informacje od moich? Pochwal się zatem i napisz,
kim jesteś -- zdejmij przyłbicę. Moje nazwisko znasz. Jeśli znasz się
tak dobrze na komputerowych preferencjach wyższych uczelni mego regionu
z połowy lat osiemdziesiątych -- mogę znać Cię osobiście. Jeśli zaś
ograniczymy pole do UW/UWfwB -- niemal na pewno Cię znam osobiście.

Ja opisuję historie rzeczywiste, nie spreparowane.

>> Złomowanie sprzętu (często sprawnego) polegało na komisyjnym
>> tłuczeniu (dosłownie -- młotkiem) tegoż sprzętu i wyrzucaniu
>> do śmietnika szczątków powstających w wyniku tego tłuczenia.
>> Nie było mowy o sprzedaży czy bezpłatnym przekazaniu sprzętu.
>> Taka była reguła -- być może jakieś drobiazgi spotykał inny los.

> Bywaly tez wyprzedaze.

I co na przykład wyprzedano? Ja kupiłem (pod koniec XX wieku
niezbyt świeżą i popsutą) drukarkę HP, inni kupili meble...
Jednak sprzęt wartościowy w latach osiemdziesiątych -- szedł
pod młotek trzymany pewną ręką Łuczaja. :)

> Ale w razie zlomowania robiono to skutecznie :-)

Raczej ;) tak. Sprzęt zamieniano w szmelc skutecznie.
Bywało, że o ten sprzęt (skazywany na kasację) prosiły
szkoły (wówczas tylko państwowe) czy inne ,,jednostki''
państwowe -- bezskutecznie.

>> Terminal nie stał u mnie długo, choć nie pamiętam, dlaczego tak
>> stało się -- czy zbyt wielu było chętnych, czy moje leczenia
>> (szpitalne i sanatoryjne) na to nie pozwoliły, czy telefoniczna
>> łączność była zbyt droga, czy rodzina protestowała przeciwko
>> okupacji łącza telefonicznego...

> Wtedy jeszcze placilo sie jeden impuls za kazda rozpoczeta
> rozmowe, wiec co najwyzej zona lubila sobie pogadac :-)

Ja nie mam i nie miałem żony a w tamtym czasie miałem
niespełna 20 lat, o czym pisałem. Mężczyzna z reguły
w tamtym czasie nie żenił się, zanim nie ukończył 21 roku życia.

Być może jeśli impulsem było rozpoczęcie rozmowy -- niekoniecznie
długo taka ,,rozmowa modemowa'' trwała. Ponadto po prostu nie pamiętam
przyczyn, które sprawiły, że terminal długo u mnie nie zagościł.
Szpital dermatologiczny, szpital neurologiczny, sanatorium w Świnoujściu,
okupacja jedynej dookoła ;) linii telefonicznej -- trudno zgadnąć,
co zadecydowało. Ponadto na ten terminal byli inni chętni -- w tym
etatowi pracownicy; ja pracowałem tam społecznie. I akurat ja
miałem do tego terminala największe prawa, gdyż [co tu napisać?]
Bóg tak chciał. Ja okupowałem najwięcej miejsca (więcej od tych,
którzy za swe przywileje płacili dodatkowo) ja miałem prawo do
swoich taśm jako jeden z pierwszych (dyski nie były pewne, więc
należało kopiować swoje prace na taśmy) i ja najdłużej potrafiłem
dogadywać się z tym komputerem -- pod koniec życia tego komputera
tylko ja miałem z nim kontakt. ;) Mówiono, że będę płakał, gdy komputer
pójdzie pod młotek -- ale to ja, osobiście, własnymi rękami, jako już
etatowy pracownik rozmontowałem ów komputer na drobne (większe niż
obecne laptopy) części i wkręty łaczące. :)


Owoce mej pracy spoczywają pode mną, w piwnicy, do której
nie mam dostępu z uwagi na obsiadanie bloku. Trzeba by
sporej siły na otworzenie drzwi i trzeba by po otworzeniu
tychże drzwi nieco je podciąć tak, aby można je było zamykać
i otwierać.

--
.`'.-. ._. .-.
.'O`-' ., ; o.' eneuel@@gmail.com '.O_'
`-:`-'.'. '`\.'`.' ~'~'~'~'~'~'~'~'~ o.`.,
o'\:/.d`|'.;. p \ ;'. . ;,,. ; . ,.. ; ;. . .;\|/....