Pan T.M.F. napisał:

>>>> Ja sądzę, że jest inaczej. Jaskra dopada ludzi znienacka,
>>>> o utracie pola widzenia dowiadują się często długo po fakcie.
>>> No ale utrata jest strasznie wolna, wiec jest czas na adaptacje, a dwa,
>>> ze jest to widzenie peryferyjne, o braku ktorego sie dowiadujemy jak sie
>>> zaczynami obijac o sciany :)
>>
>> Niestety, praktyka kliniczna mówi co innego: potrafi dopaść znienacka.
>
> Rozumiem, ze jestes klinicysta i masz praktyke.

Nie, ale kiedyś odleżałem swoje w klinice, to się napatrzyłem na to i owo.
Na szczęście miałem czym patrzeć.

> Bo wg mojej wiedzy najczestsza postacia jest jaskra z otwartym katem,
> gdzie z nienacka glownie dopada rozpoznanie, a nie choroba.
> Jesli mowisz zas o ostrym napadzie jaskry to nijak nie pasuje to do
> twoich slow "Jaskra dopada ludzi znienacka, o utracie pola widzenia
> dowiadują się często długo po fakcie", gdyz tu calkowite zaniewidzenie
> moze byc bardzo szybkie, a i dolegliwosci nie pozwola na nadmierne
> zwlekanie z uzyskaniem pomocy medycznej.

Są osoby, których jaskra dopadła, leżą w szpitalu, a z jakichś medycznych
powodów nie można od razu operować. Na kolejnym badaniu pola widzenia
dowiaduuą się ile im od przedwczoraj ubyło, choć wcale sobie z tego nie
zdawali sprawy. Nie twierdzę, że to typowy przypadek, w ogóle nie chcę
wypowiadać się w kategoriach statystycznych. Chodziło o to, czy można
nagle utracić część siatkówki i nie zauważyć tego. Można.

--
Jarek