Użytkownik "Adam" <a...@p...onet.pl> napisał w wiadomości
news:nstdtv$sls$1@usenet.news.interia.pl...
...
> Tak jakoś się składa, że i wśród znajomych czy przyjaciół rodziny, jak i w
> samej rodzinie było trochę przedwojennych inżynierów.
> Piszę było, bo już zostało tylko kilka osób żyjących.
> Można z nimi było porozmawiać (i można z tymi, którzy nie chorują mocno)
> na każdy temat związany z ich dziedziną.

To jest w ogóle osobna klasa ludzi, kindersztuba, aż miło przebywać w
pobliżu!
Coraz rzadziej, ale w TV pokazują się czasem wywiady z powstańcami, czy
żołnierzami, oficerami, itd. z tamtych lat. Jasny umysł ludzi, którzy wiedzą
co mówią, choć czasem jest im już cieżko, ale mimo to, robią to z klasą - i
dla samej jakości wypowiedzi, już nawet niekoniecznie wnikając w treść,
przyjemnie jest ich posłuchać.

> Przykładowo: daję komuś jakieś jabłko, ten zakłada binkle, partrzy i po
> chwili mówi, co to za odmiana.
> Tu uwaga: "klasycznych" odmian w Polsce jest kilkadziesiąt, z czego
> zostało kilkanaście. Mniej znanych było kilkaset, do tego od lat 60-tych
> przyszło co najmniej kilkadziesiąt nowych. To z reguły nie przeszkadza
> pytanemu wskazać, co to za odmiana (nazwa polska, regionalna i łacińska)
> oraz opowiedzieć o genezie i innych aspektach danej odmiany.

Umiejętność myślenia, kojarzenia, uczona także w szkołach. Widać, że
przedwojennie, bo powojenna szkoła komunistyczna usiłowała (i mam wrażenie,
że nadal usiłuje, chwała chlubnym wyjątkom wśród nauczycieli) zrobić z
uczniów bezmyślnych matołów, typu nie wyrywaj się przed szereg, byś nie był
za mądry, masz myśleć i wiedzieć to, co mówi pani, inaczej gała w dzienniku.

> Z inżynierem technicznym można porozmawiać i o liczeniu wytrzymałości
> przęseł mostu kolejowego, i o liczeniu statycznego jak i dynamicznego
> stopnia sprężania w silniku spalinowym. Ale taki przedwojenny inżynier
> równie dobrze wyliczy energię z wtrysku CR, jak i scałkuje przebieg z
> oscyloskopu.

I co najlepsze, komputer nie jest dla niego niezbędnym narzędziem.

> Co najważniejsze: nie nusi sięgać do źródeł, ma to w głowie. Owszem, z
> racji wieku czasem się zastanawia, czasem coś zapomni - zwłaszcza, gdzie
> zostawił/zostawiła okulary ;) ale powoli wykona zadanie.

Owszem - albowiem umie myśleć, kojarzyć, tworzyć, więc dopóki mózg ma
jeszcze względnie sprawny, będzie umiał skorygować nieuniknione błędy,
pojawiające się w trakcie.
Narzędzie starego architekta - linijka, ołówek, ewentualnie kalkulator, by
szło szybciej. I bez komputera potrafiono tworzyć budynki, które zachwycają.
Taka świątynia Taj Mahal - piękna i monumentalna - bo dlatego IMHO, że
tworzył ją człowiek, a nie bezmyślna maszyna, której tylko zadaje się
parametry i liczy ona, czy to się zawali, czy nie. Uważałem, uważam i uważać
będę, że jeśli architekt nie potrafi zaprojektować budynku samodzielnie,
obowiązkowo z wiedzą materiałową - z czegoś dom musi powstać, bez
posługiwania się komputerem (zrozumiem jeszcze kalkulator, aby szło
szybciej), to niech się nie zabiera nawet za macanie kur. Dopiero, jeśli to
potrafi, komputer w łapę jako narzedzie wspierające i jedziemy. Domy
kiedyś - zwykle piękne. Domy dzisiaj - przeważnie makabryły, gorsze
wizualnie niż zasrany wiejski kibel na dworcu w Szczańcu, czy Kupieninie (są
takie miejscowości, trasa kolejowa Zbąszynek-Świebodzin), nazywa się to,
obłudnie, nowoczesnością. Gorzej niż kicz, bo ten, mimo niewielkiej
wartości, bywa chociaż niekiedy ładny.

--
Szanujmy mądrych, przykładnych, chwalebnych,
Śmiejmy się z głupich, choć i przewielebnych. - I.Krasicki "Monachomachia"
(dostępny tu adres email nie jest zarejestrowany w żadnym serwisie,
i JAKIKOLWIEK mailing BEZWZGLĘDNIE zostanie potraktowany jako spam!)