crazy bejbi wrote:

[...]

> Bardzo się cieszę, że Pani trzyma rękę na pulsie. Oprócz kwestii
> "mierzenia" jest jeszcze kwestia jednak zapewnienia tak wysokiego SLA.
> Porównałem np. z moim _operatorskim_ łączem GTS - są tam 3 poziomy
> SLA: platinum, gold i silver. Poziom silver ma właśnie poziom
> dostępności usługi na poziomie 98,5% w skali miesiąca. Czyli dokładnie
> tyle ile w projekcie ustawy dla klientów prywatnych (12 godzin awarii
> to jest 98,33% dostępności).
>
> Różnice są dwie:
>
> 1. łącze operatorskie kosztuje w tysiącach, i operatorowi wielokrotnie
> nie opłaca się podłączać klienta jak nie kupi np. 100Mbps. Operator
> sprzedając mało łącz, ale drogo może inwestować w drogi sprzęt (np.
> radiolinie) lub światłowód.
>
> 2. w łączu operatorskim w SLA jest zapis, że może CAŁKIEM nie działać
> np. przez 98.5% i jak to jest przekroczone to płaci odszkodowanie za
> każdą godzinę ponad czas, w którym nie działało (jako jedną jakąśtam
> abonamentu całościowego). A w projekcie ustawy mamy BRAK zapisu, że
> WOGÓLE nie będzie działać. Co więcej ma działać ZAWSZE i samo zejście
> z parametrami łącza poniżej 90% na poziomi najniższego SLA
> operatorskiego (!) już klient ma nie płacić abonamentu.
> To jest paranoja, generalnie coś - co skutecznie wykończy wszystkich
> operatorów niezależnych (takich co mają np. do kilku tysięcy
> abonentów) bo nagle mogą potencjalnie stracić wszystkie przychody. A
> umowy z upstreamami mają podpisane jako kontrakty długoterminowe. A
> nie łudźmy się - to nie jest taki biznes, żeby każdego miesiąca
> zostawało tyle gotówki, żeby zachować sobie na potencjalnie
> "niepłacenie" klientów. A przecież dodatkowo awarie też się zdarzają
> (każdemu - ile razy są zgłaszane problemy z dużymi operatorami - jak
> awaria zasilania na LIMie z ubiegłego roku, albo nie szukając daleko -
> jakiś miesiąc temu problemy GTS z wdrożeniem ipv6 na routerach).

Z drugiej strony paranoją jest, że klient końcowy musi płacić za usługę,
której dostawca nie dostarcza. Przy obecnych przepisach wystarczy, że
dostęp do usługi będzie przez np. godzinę w ciągu doby i abonent
zobowiązany jest do 100% opłaty za usługę. Miałem również zdarzenie w
którym operator nie zgodził się na obniżenie abonamentu przy ciągłej
przerwie wynoszącej ponad 24 godziny, gdyż łączny czas awarii w tym
okresie rozliczeniowym (w chwili zgłoszenia reklamacji) nie przekroczył
36 godzin.

Znam również przypadek lokalnego dostawcy internetu, który sprzedawał
120x! więcej (suma maksymalnych przepustowości sprzedanych do klientów)
niż miał swoich łącz, przy czym stosował kreatywne priorytetowanie usług
aby było to jak najmniej widoczne przy kilku domyślnych usługach.

A co ma zrobić klient, który ma ponad 30% strat na łączu? Reklamacja
przyjęta w środku tygodnia, przypuszczalny czas usunięcia awarii to
przyszły tydzień ale teoretycznie dostęp do sieci jest więc nie można
wnioskować o obniżenie abonamentu...

Żyjemy w XXI wieku, obecnie dostęp do sieci to nie tylko rozrywka ale i
dostęp do bankowości elektronicznej, e-faktur, giełdy, serwisy aukcyjne,
brak możliwości skorzystania z internetu ma wpływ na życie codzienne,
mające bezpośrednie przełożenie także na finanse. Dlaczego to ma się nie
przekładać także na nierzetelnego operatora?

W przypadku braku regulacji chroniących klientów sama konkurencja na
rynku nie pomaga, gdyż i tak każdy sprzedaje bez gwarancji, klient nie
ma mechanizmów odwoławczych więc po co się starać?

Oczywiście nie każdy ISP stara się klienta nabić w butelkę, ale to nie
oznacza, że nie warto dać klientowi narzędzia do rozliczania tych
nierzetelnych.


Pozdrawiam,
Andrzej