W dniu 2012-02-20 20:01, nazgul pisze:
> W dniu 2012-02-20 16:34, Jakub Witkowski pisze:
>
>>> V*dT*k=Kcal/h
>>>
>>> 1*20*4=80Kcal/h
>>> 1kw=860Kcal/h
>>> to nam daje 100W.
>>> i co teraz?
>>
>> Ano, zweryfikujmy adekwatnośc tego wzoru i podanych współczynników dla
>> przykładu grzejnika olejowego.
>>
>> "Kubatura" :) V = 0.6*0.6*0.2m = 0.072 m3
>> Moc P = 2kW = 1720Kcal/h
>> k - współczynnik izolacji, dajmy np 4 (tak jak garaż blaszak) :)
>
>> Jaką temperaturę osiągnie ustawiny na max. gdy grzeje bez wyłączania się?
>
> brawo za doprowadzenie sprawy do absurdu
> 1. dlaczego bez wyłączania się?

Dlatego, że mój, gdy tak go ustawię, nie wyłącza się. Po prostu.

> 2. tak współczynnik temperaturowy drutu jest niski ale przy połowie z 5972 staje
się znaczący.

Masz moc, masz wzór - wychodzi z niego, jaką piec musi mieć temperaturę.
Niezależnie od tego czy grzeje go drut, czy cokolwiek. Absurd? Jasne.

> 3. wzór jest wzięty z obliczeń dla budynków i jak widać dość prosty (pewnie
emipiryczny)
> a wiec o ile może się sprawdzać dla |dT|<40 to dla 5972 niekoniecznie

Wzór się nie sprawdza nie z pwowodu niskiej temperatury, tylko z powodu brania
kubatury
zamiast powierzchni. Dla *płaskich* budynków o stałej wysokości kubatura jest
w przybliżeniu poporcjonalna do powierzchni. Jak widać przybliżenie jednak załamuje
się.

> ok można równie dobrze założyć, że sprawdza się dla objętości sporo większych niż
1m3 (tym bardziej przykład z grzejnikiem nie na miejscu).
> 4. idąc tropem grzejnika.. do jakiej temperatury nagrzewa się 5W żarówka na mrozie?

Jasne jest, że nie wyliczysz tego z tego wzoru.

>> > pewnie wzór niedobry - poprawcie mnie.
>
> pooopraaaawcie mnieeeeeeeeeee..... ;-)
>
>> Hint: prawidłowy (fizyczny) wzór zawiera powierzchnię oddawania ciepła,
>> a nie kubaturę.
>
> hint for hint
> wzór był dla budynku, przyznasz ze objętość dość dobrze koresponduje tu z
powierzchnią zewnętrzną.

Otóż to.

> zajdź proszę lepszy wzór, czy sam mam poszukać? - bo przyznam, że ten wyżej, był
pierwszy z brzegu.

Wzór jest banalny, piszę z pamięci, więc gdzie indziej mogą być użyte inne symbole:
P = S*(t1-t2)*k
P - moc
S - powierzchnia oddawania ciepła
k - stała "przewodności styku ciało-gaz" (upraszczam trochę - nie czepiać się)
Jedyny problem jest wyznaczeniu stałej k dla konkretnego przypadku.
Zależy ona od kształtu przedmiotu, a nawet jego orientacji, oraz parametrów gazu i
jego przepływu.
Można ją jednak jakoś oszacować z przypadków przedmiotów podobnej wielkości
omawianych w tym wątku.
Można poszukać tych wartości dla obliczania chłodzenia urządzeń, ale nie chce mi się.

--
Jakub Witkowski | Prezentowane opinie mogą być niepoważne,
z domeny | nieprawdziwe, lub nie odpowiadać w części
gts /kropka/ pl | lub całości poglądom ich Autora.