On Monday, June 8, 2020 at 9:20:39 PM UTC+2, Maciej Sobczak wrote:
> > int main() {
> > auto server = std::make_unique<http::Server>(8008, ".");
> >
> > server->start();
>
> Czyli też jedna dodatkowa linijka kodu, w dodatku zawsze, nawet w najprostszym
programie.
> Więc na czym polega postęp?

Na braku konieczności ręcznego tworzenia i zarządzania wątkiem.

> Się tak łatwo nie zamyka, jeśli ma callbacki.

Co mnie jako twórcę biblioteki obchodzi, że ktoś ma burdel w callbackach. Ja
gwarantuję, że moje wątki się skończą jeśli skończą się callbacki.

> > Stoi, bo masz współdzieloną mapę routingu.
>
> Przyłapałeś mnie. Skupiłem się na portach - faktycznie mapa jest wspólna.
> Czyli twierdzisz, że ktoś będzie koniecznie chciał zrobić w jednym programie 5
serwerów na różnych portach, ale tak, żeby takie same linki robiły w nich różne
rzeczy?
> To brzmi jak ostra perwersja. Tylko dlaczego ja mam w tym uczestniczyć?

Bo np. na jednym porcie masz dane dla userów, na drugim możesz dawać output z
debuggera, profilera, co tam sobie robisz. Wiesz, to że Twój serwer jest prosty, nie
znaczy, że aplikacja która go użyje też jest prosta. Gdyby była prosta, pewnie nikt
by jej nie pisał w C++.

> > A, że masz ją współdzieloną, to też masz radosnego mutexa w głównej pętli.
>
> I w czym ten mutex przeszkadza, skoro go nawet nie widać?

Bo mutexy są kosztowne czasowo. I akurat tego jednego mogłoby nie być.

> > No i to jest defekt. Ja chcę, żeby mój program się zamykał w cywilizowany sposób.
> > Callbacki są wołane w wątkach, robisz sobie na nie barierę (czyli np. latch) po
zakończeniu głównej pętli i po kłopocie.
>
> O ile wszystkie wrócą. Zobacz przykład 6. Można go przepisać tak, że to funkcja
get_updates() będzie robić to, co activity(). Czyli nigdy nie wróci.
>
> Ale owszem, jest to możliwe rozwiązanie, tylko wymaga zmiany koncepcji komunikacji.
Teraz, w prostej implementacji, jest to komunikacja blokująca. Wątek obsługujący
połączenie nie wróci, jeśli utknął na odczycie z gniazda (a w tym stanie spędza
większość czasu), dopóki *klient* tego połączenia nie zamknie. Nie wystarczy sobie
ustawić flagę.

Ale w końcu wróci, choćby przez timeout. I o to chodzi.

> > To jest koślawe, sorry. W HTTP masz nie tylko akcje GET i POST, ale i chyba ze 20
innych.
>
> Ale ja nie obiecuję obsługi tych 20 innych.

Super, więc jak będę chciał mieć operację DELETE albo PUT, to muszę sobie szukać
innego rozwiązania.

> > Poza tym założenie, że ktoś będzie argumenty POST przesyłał w URL-u jest zdziebko
przestarzałe, o wiele wygodniej jest słać parametry w JSONie.
>
> Przecież właśnie tak jest. Dlatego funkcje dla POST mają dodatkowy argument istream
- tam są te dane, które normalni ludzie przekazują.
>
> I właśnie dlatego funkcje dla GET i POST *różnią się* sygnaturami.

No fajnie, tylko to sztuczne rozróżnienie. W protokole HTTP nie ma znaczenia typ
akcji, zawsze masz ten same input, w akcji GET też możesz wysłać dane, np. JSONa.

> > Pamiętanie o kilku wariantach funkcji nie jest prostsze. Już lepiej byłoby mieć
jedną przeciążoną metodę register i kilka pomocniczych funkcji w stylu
"make_get_action".
>
> Czyli że:
>
> register(make_get_action(my_action));
>
> jest lepsze od:
>
> register_get_action(my_action);
>
> Sorry - ani trochę.

Jest bardziej elastyczne i tyle. Ja wolę mieć jedną metodę i zrobić sobie odpowiednie
konstruktory.
Zresztą, najlepiej byłby mieć register(my_action) i wybierać wariant za pomocą
typetraits.

> > Np. testy jednostkowe parserów, których jest co najmniej ze 2. Jak widzę
> > 5-krotnie zagnieżdżony kod, to nie wiem, czego się spodziewać.
>
> Uwaga, szpan: pokrycie strukturalne zapewniłem testami systemowymi.
>
> Bez przesady z tymi testami.

Chciałeś review, to masz. Ja wiem, że parsery klepane ręcznie nie mające testów to
proszenie się o kłopoty, będą wcześniej, czy później.

w.