Pan Pszemol napisał:

> Zainteresowała mnie ta reakcja rtęć+aluminium...
> Według tego co piszesz Q/E ??? Skąd te dane?
>
> Dziwi mnie to, bo jak byłem małym chłopcem to
> trzymałem latami płynną rtęć z rozbitego urządzenia
> w aluminiowym pudełeczku po rolce filmu 35mm.
> Nic się nie działo - ani wybuchów ani nagrzewania się.

Bo aluminium, jak to aluminium, pokryło się pasywną warstwą tlenków.
Wystarczy jednak poskrobać pod warstwą rtęci powierzchnię aluminium,
a wtedy takie fajne drzewka wyrastają.

--
Jarek

do góry

__Maciek pisze:

>
> - Metalowa kulka w rurce, na końcu rurki styki z blaszek
> fosforobrązowych.

To akurat jest dość niepewne - przynajmniej przy niskich napięciach -
prędzej czy później kulka pokrywa się warstwą tlenków i przestaje
kontaktować. Nawet te z nierdzewki - niby żadnego nalotu nie widać a nie
kontaktuje. No chyba że się uda znaleźć pozłacaną (parę miesięcy temu
ktoś tutaj takich szukał), albo zamknąć całość w szczelnej kapsule
wypełnionej nieaktywnym gazem.
Pozdrawiam
GRG

do góry

On Mon, 12 Apr 2010 08:35:30 -0500, Pszemol wrote:
>"Bodzio SE" <b...@v...pl> wrote in message
>> Rtęć + aluminium Q/E
>> E - wybuch, eksplozja
>> Q - reakcja silnie egzotermiczna
>
>Dziwi mnie to, bo jak byłem małym chłopcem to
>trzymałem latami płynną rtęć z rozbitego urządzenia
>w aluminiowym pudełeczku po rolce filmu 35mm.
>Nic się nie działo - ani wybuchów ani nagrzewania się.

Bo sama rtec z aluminium reaguje bezpiecznie, ot, tworza stop.
Tylko potem aluminim na powierzchni amalgamatu sie utlenia,
a rtec atakuje glebsze warstwy.

Twoje pudelko bylo moze malowane, albo pokryte warstwa tlenkow, jak to
aluminium. Ale wystarczy jedna mala rysa ..

http://www.youtube.com/watch?v=Z7Ilxsu-JlY
http://www.youtube.com/watch?v=zbUPjHHml1E

I po co terrorystom bomby jakies :-)

J.

do góry

Użytkownik Pszemol napisał:

>> No ale co wyscie robili - w rteci sie kapaliscie, pioruniany w pokoju
>> detonowaliscie ilosciach kilogramowych ?
>
> No napisał przecież że smakowali związki rtęci...

To ja. Umiejętność odróżnienia na smak żelaza II od żelaza III itd...
Tzw. alternatywna analiza jakościowa. Ten kumpel jakieś jeszcze dziksze
cuda wyczyniał - delikatnie podejrzewam go o domowe próby uzyskania
izocyjanianu rtęci.

--
Darek

do góry

Użytkownik Pszemol napisał:

> Dziwi mnie to, bo jak byłem małym chłopcem to
> trzymałem latami płynną rtęć z rozbitego urządzenia
> w aluminiowym pudełeczku po rolce filmu 35mm.
> Nic się nie działo - ani wybuchów ani nagrzewania się.

Hg
2*Al + 6*H20---->2*Al(OH)3 + 3*H2

Rtęć nie jest tu reagentem a czymś na kształt katalizatora - po
uszkodzeniu pasywacji aluminium tworzy z nim płynny amalgamat na
powierzchni którego Al reaguje z wodą a ta powierzchnia pasywacji, w
odróżnieniu od powierzchni metalicznego Al, nie podlega. Słynne
rośnięcie "drzewek" z kawałka aluminium zwilżonego rtęcią i zanurzonego
w wodzie. Powstający w reakcji wodór tworzy z powietrzem mieszanine
wybuchową - choć nie wyobrażam sobie w jakim celu ktoś tę reakcję miałby
prowadzić w skali stwarzającej jakiekolwiek zagrożenie wybuchem (bo
sporych dziesiątków gramów substratów trzeba, sporo rtęci i mozolnie
wodór zebrać - w otwartym naczyniu wentylacja naturalna odprowadzi go
bez osiągania granicy wybuchowości, to nie jest specjalnie szybka reakcja.

Nad izocyjanianem to trochę popracować trzeba - najłatwiej chyba robi
się acetylenki ale z kolei po co toksycznej rtęci jak równie łatwo (a
może i łatwiej) wcale nie droższego a nie toksycznego srebra czy
znacznie tańszej a mało w sumie toksycznej (w porównaniu z rtęcią) miedzi.

--
Darek

do góry

Użytkownik J.F. napisał:
> On Mon, 12 Apr 2010 08:35:30 -0500, Pszemol wrote:
>> "Bodzio SE"<b...@v...pl> wrote in message
>>> Rtęć + aluminium Q/E
>>> E - wybuch, eksplozja
>>> Q - reakcja silnie egzotermiczna
>>
>> Dziwi mnie to, bo jak byłem małym chłopcem to
>> trzymałem latami płynną rtęć z rozbitego urządzenia
>> w aluminiowym pudełeczku po rolce filmu 35mm.
>> Nic się nie działo - ani wybuchów ani nagrzewania się.
>
> Bo sama rtec z aluminium reaguje bezpiecznie, ot, tworza stop.
> Tylko potem aluminim na powierzchni amalgamatu sie utlenia,
> a rtec atakuje glebsze warstwy.
>
> Twoje pudelko bylo moze malowane, albo pokryte warstwa tlenkow, jak to
> aluminium. Ale wystarczy jedna mala rysa ..

Ale to nijak nie tworzy zagrożenia wybuchem. Jak takie zagrożenie może
(w sumie teoretycznie) powstać - opisałem w oddzielnym poście.

--
Darek

do góry

""Dariusz K. Ładziak"" <d...@n...pl> wrote in message
news:hq02ih$lmf$1@nemesis.news.neostrada.pl...
> Użytkownik Pszemol napisał:
>
>>> No ale co wyscie robili - w rteci sie kapaliscie, pioruniany w pokoju
>>> detonowaliscie ilosciach kilogramowych ?
>>
>> No napisał przecież że smakowali związki rtęci...
>
> To ja. Umiejętność odróżnienia na smak żelaza II od żelaza III itd... Tzw.
> alternatywna analiza jakościowa.

Domyślam się, że nie wiesz jak smakuje cyanek żelaza :-)

> Ten kumpel jakieś jeszcze dziksze cuda wyczyniał - delikatnie podejrzewam
> go o domowe próby uzyskania izocyjanianu rtęci.

Cuda w jakim sensie wyczyniał? Zjadał rtęć i popijał kwasem solnym?

do góry

Pan Pszemol napisał:

> ""Dariusz K. Ładziak"" <d...@n...pl> wrote in message
> news:hq02ih$lmf$1@nemesis.news.neostrada.pl...
>> Użytkownik Pszemol napisał:
>>
>>>> No ale co wyscie robili - w rteci sie kapaliscie, pioruniany w pokoju
>>>> detonowaliscie ilosciach kilogramowych ?
>>>
>>> No napisał przecież że smakowali związki rtęci...
>>
>> To ja. Umiejętność odróżnienia na smak żelaza II od żelaza III itd...
>> Tzw. alternatywna analiza jakościowa.
>
> Domyślam się, że nie wiesz jak smakuje cyanek żelaza :-)

Panowie, może przenieście się z tym na pl.rec.kuchnia?

>> Ten kumpel jakieś jeszcze dziksze cuda wyczyniał - delikatnie podejrzewam
>> go o domowe próby uzyskania izocyjanianu rtęci.
>
> Cuda w jakim sensie wyczyniał? Zjadał rtęć i popijał kwasem solnym?

O, z tym również.

--
Jarek

do góry

On Mon, 12 Apr 2010 23:15:18 +0200, "Dariusz K. Ładziak"
<d...@n...pl> wrote:

>Nad izocyjanianem to trochę popracować trzeba - najłatwiej chyba robi
>się acetylenki ale z kolei po co toksycznej rtęci jak równie łatwo (a
>może i łatwiej) wcale nie droższego a nie toksycznego srebra czy
>znacznie tańszej a mało w sumie toksycznej (w porównaniu z rtęcią) miedzi.

Acetylenek miedzi nie daje pożądanego efektu, podobnie jak acetylenek
rtęci. Ale za to acetylenek srebra :-)To jest to!

Pozdrawiam,
Paweł

do góry

Użytkownik Pszemol napisał:

> Domyślam się, że nie wiesz jak smakuje cyanek żelaza :-)

Akurat cyjanków nie próbowałem - ale nie demonizujmy ich, dawka
śmiertelna to ponad 200mg, spora kupka. Pojedyncze miligramy to co
najwyżej o ciężki ból łba mogą przyprawić - myślisz że dlaczego po
śliwowicy tak łeb na...
>
>> Ten kumpel jakieś jeszcze dziksze cuda wyczyniał - delikatnie
>> podejrzewam go o domowe próby uzyskania izocyjanianu rtęci.
>
> Cuda w jakim sensie wyczyniał? Zjadał rtęć i popijał kwasem solnym?

Solny jest OK. Nie polecam azotowego - paskudnie słodkawo się po nim
tlenkami azotu odbija.

--
Darek

do góry