"J.F" <j...@p...onet.pl> writes:

> W praktyce to jak pamietam modemy lubiały sie przy okazji rozłączać.

Przy "obsuwie" na E3 czy czymś podobnym? Analogowy modem? Bardzo, bardzo
wątpię.
W ogóle, żeby modem się rozłączył, to musi mu się nie udać retraining.
Jakoś sobie tego nie wyobrażam w takich warunkach.

> I gdzies trzeba dodac lub usunąć dane ... no chyba, zeby tak delikatne
> dostrajanie lokalnego zegara do tempa nadchodzeznia danych ...

Też były takie opcje, ale to raczej w kontekście sprzętu abonenckiego.
Natomiast tak normalnie, to działało to (minimalnie) asynchronicznie,
albo całkowicie synchronicznie (z centralnym zegarem). Z żadnym z tych
przypadków modemy analogowe (ani żadne inne) nie miały najmniejszych
problemów, a przynajmniej ja nie pamiętam.
Modemy analogowe miały problemy, owszem - z dużymi tłumieniami, z jakimś
echem z Księżyca, i z tego typu "analogowymi" historiami. Przy cyfrowej
sieci, w której tylko pętla abonencka (nawet długa) była analogowa? Nie.

> W ISDN chyba nie było bufora aż na sekundę ...

Sekunda to była nieskończoność w tamtych czasach. Ale dokładne
szczegóły... Aczkolwiek właśnie spojrzałem w normę i np. w E1 wymagana
dokładność częstotliwości (bitrate) to było aż 50 ppm. W E3 - 20 ppm.
Z tym że tam się robiło różne numery z zegarami, podobnie jak w V.35
albo innym X.11.

Jakieś tam wykrywanie braku synchronizacji i resynchronizacja - typowo
poniżej 1 ms (np. w E1). Oczywiście buffer underruny i overruny nie
powodowały resynchronizacji na poziomie ramki (nadmiarowe dane były
"zjadane", a braki były uzupełniane IIRC AISem = alarmem).
--
Krzysztof Hałasa