Pan J.F. napisał:

>>>> I jeszcze coś. Sprawdziłem te wszystkie daty. Łącze BITNETu do
>>>> PLEARN uruchomiono w 1990 roku w lipcu. Znaczy w połowie lipca...
>>>> właściwie w drugiej połowie lipca... Dokładnie 17 lipca.
>>>> Internet, czyli połączenie TCP/IP z zagranicą pojawiło się ponad
>>>> rok później w Warszawie na Fizyce UW na Hożej
>>> Z tym ze to dotyczy UW. Dla innych roznica czasu mogla byc mniejsza.
>>> Zanim Wroclaw do Warszawy podlaczyli to sie zrobil padziernik.
>>
>> Październik którego roku? I co podłączyli -- BITNET, czy Internet?
>
> 1990. BITNET - no bo internetu jeszcze w Polsce nie bylo.
> Ale dzieki temu pozniej internet byl szybciej - o ile pamietam to
> jakies multipleksery do modemow dostawili.

No własnie -- tutaj 'delta te' była niewielka. Wielu ludzi w ogóle nie
miało szans dostrzec tej dwuetapowści -- od razu mieli Internet, i to
taki dość rozrośnięty, z rozmailtymi usługami. Ja natomiast dobrze
pamiętam pierwszy dostęp do sieci rozległej, a później po dłuższym
czasie -- do Internetu.

>>> co do lacza Waw-Ww nie jestem pewien, ale linie dzierzawione
>>> Wroclaw-Opole-Gliwice byly i w 90-91 bardzo sie przydaly.
>>> [z zabojcza predkoscia 9600 :-)]
>> Ani ona duża, ani mała. Po prostu charakterystyczna dla BITNETu.
>> Innej ten standard nie przewidywał.
>
> A to nie wiem. Raczej odpowiadal owczesnym umiejetnosciom robienia
> modemow.
> Komunikacje zapewnial jakis dodatkowy "serwer komunikacyjny" do
> komputera IBM, i podejrzewam ze wielkic problemow by nie bylo aby
> podniesc predkosc.

Ja się na bebechach tych serwerów nigdy nie wyznawałem, ale zdaje się,
że właśnie o to chodzi, że oprogramowanie IBM innych prędkości nie
przewidywało.

>>> Zreszta oprogramowania do tego Internetu na pecety poczatkowo tez nie
>>> bylo.
>> Właściwie to ono było zbyteczne. Wystarczył program do zalogowania się
>> na koncie uniksowym lub na mainframe. W tym drugim przypadku faktycznie
>> był problem. Praca z peceta (z jego klawiaturą i organizacją ekranu)
>> na dużym IBM, to był horror. Ale zanim wyłączyli PLEARN, to jeszcze
>> zdarzało mi się użyć linuksowego programu x3270. Komfort większy niż
>> przy oryginalnym terminalu IBM.
>
> A to nie wiem - powinien byc chyba jakis przyzwoity emulator pod DOS ?
> Wymagal karty synchronicznej(SDLC?), i tu mi sie wlasnie zaczyna dziura
> w pamieci - karty takiej nie mialem, to do czego mnie podlaczyli ?

A nie do TCP/IP po prostu? Chyba żeby przez RS-232. Ale nie chodziło
mi o trudności dołączeniu, tylko o późniejsze korzystanie. Klawiatura
terminala IBM miała sporo specjalnych klawiszy, których brak w pececie.
W tym np. dwa różne entery -- jeden do pisania, drugi do wysyłania (jak
nazawa wskazuje) poleceń do systemu. Na ekranie też powinny być jakieś
specjalne znaczki, zegarki czy inne pierony w ostatnim wierszu na dole.
W DOSie chyba w ogóle było za mało wierszy do pełnej emulacji, i to
nawet najmniejszego ekranu IBM.

> Bo transmitowalem z simtela zawziecie ...

Do "TELL TRICKLE", to się nadawało. Ale żeby tak maila przeczytać lub
napisać w edytorze XEDIT, to już nie bardzo. Zresztą nawet lubiłem ten
edytor, a później w DOSie używałem jego klona -- KEDIT. Może nawet był
jeszcze lepszy. W ogóle dostępny był chyba tylko tryb wierszowy, przez
tego DOSa.

> Pozniej uzywalem programu TN3270 i sobie chwalilem, ale to juz do
> unixow i w trybie vt100.

TN3270 do unixów?! E, chyba nie, raczej zwykły telnet z vt100. Choćby
Trąbka Tasmańska (z pakietu Trumpet Winsock). Tam też był program
tn3270.exe, ale on właśnie do IBM.

Teraz odpaliłem tego x3270, miał zapamiętane jakieś ostatnio realizowane
połączenia. Kliknąłem na nermvs.nerdc.ufl.edu i mnie połączył z czymś
żywym (jakiś darmowy tn3270 pod windows też łatwo znaleźć).

--
Jarek