Pan Adam napisał:

>> Co za czort? Z jednej strony powszechnie obecne, z drugiej - nikt z
>> rodziny/znajomych/kolegów tego nie używał ani nie znał przeznaczenia...
>
> Nie było to przypadkiem od lamp używanych na PKP?
>
> Jak miałem kilka lat, to pamiętam m.in. zapach niebieskiej kalki
> kopiowej, wieszaczki z "choinką" pieczątek, duże wajchy od zwrotnic
> oraz te "prostokąciki" - a to wszystko w dyspozytorni ruchu PKP.
> No i pamiętam nocne "przetoki" wagonów, przez które rodzina do nas
> przyjeżdżająca nie mogła spać ;)

Jest to jakis trop. Sąsiad kolejarz mógł się wszędzie trafić. Tyle
że latarkę kolejową to ja miałem. Taką wielką, z białego plastiku,
świecącą na biało, zielono, lub czerwono. Z dwuwłóknową żarówką --
mogła świecić jaśniej lub silniej. Z tym że tam był akumulator
alkaliczny, nijak te telewizorki ne pasowały. Czytałem gdzieś,
że do zasilania czerwonego światła sygnalizującego koniec składu
używano ogniw powietrzno-metalowych. Ten metal, to aluminium, magnez,
względnie cynk. A druga alektroda to coś o rozwiniętej powierzchni,
na przykład węgiel. Może to było właśnie to?

--
Jarek