> Mogę podać inny przykład, bliższy temu, o czym tutaj jest mowa.
>
> for (int i = 0; i < ticks_per_frame; i++) {
> for_each(in_seq(sectors), bind2nd(mem_fun(&Sector::update), 0.07));
> for_each(in_seq(portals), bind2nd(mem_fun(&Portal::update), 0.07));
> for_each(in_seq(ropes), bind2nd(mem_fun(&Rope::update), 0.07));
> }

Faktycznie koszmarek.

> Dla odmiany taki chociażby Python pozwoliłby wyrazić te konstrukcje
> np. tak:
>
> for instance in range(ticks_per_second):
> for sector in sectors:
> sector.update(0.07)

A gdzieś tak od pół dekady C++ pozwala tak:

for (Sector & s : sectors)
s.update(0.07);

W pewnym okresie była taka moda, że chyba wszystkie języki teraz mają coś podobnego.

> > Ale przecież operatory w Wolframie też można wypowiedzieć.
> > Np. operator indeksowania (to te podwójne nawiasy) nazywa się
> > Part.
>
> Dziwne. Nie przyszło mi do głowy, żeby [[_ ;; ;; _]] wymówić "Part".

Dziwne. Tak się właśnie ten operator nazywa. Podobnie, + nazywa się Plus. Itd.

> Prędzej wymówiłbym to jako "otwórz nawias kwadratowy, otwórz nawias
> kwadratowy, coś, spacja, średnik, średnik, spacja, średnik, średnik,
> spacja, coś, zamknij nawias kwadratowy, zamknij nawias kwadratowy".

Jasne. A wywołanie funkcji w SmallTalku wymawiasz "ttl, otwórz nawias okrągły, coś,
zamknij nawias okrąły". Nie silmy się na takie trolowanie.

> Wątpliwości w dalszym ciągu wzbudza rola podkreślnika po argumencie
> po lewej stronie znaku ":=",

To jest wzorzec, który akceptuje cokolwiek. Czyli jest to definicja funkcji, która ma
jeden argument dowolnego typu. Można wzorzec ograniczyć np tak:

oddsEvens[x_List] := ...

i wtedy jest to funkcja, która ma jeden argument typu List.
W tym przypadku można byłoby tak zrobić, ale wtedy taka funkcja działałaby tylko z
listami, a akurat nie tylko listy mają taką strukturę, którą moglibyśmy chcieć w ten
sposób uporządkować. Dlatego wolałem zostawić szerszy wzorzec.

http://reference.wolfram.com/language/ref/Blank.html

> oraz to, dlaczego do wyrażenia tożsamości
> użyto symbolu powszechnie używanego w informatyce w roli przypisania.

Bo to jest przypisanie. Tak się właśnie definiuje funkcje.

http://reference.wolfram.com/language/ref/SetDelayed
.html

> Podwójnych podwójnych średników też nie lubię.

To napisz x[[1;;-1;;2]], wtedy będzie widać, że indeksowanie jest od 1 do końca. Ta
spacja między średnikami to opuszczone -1.

> Zgadzam się.
> Gdybyśmy zresztą nawet nie dysponowali funkcją Parts, moglibyśmy
> ją sobie zdefiniować przy pomocy cons, car, cdr i rekurencji.

I to jest właśnie coś, czego nie lubię.
Indeksowanie jest naturalną operacją i dla komputera (w sensie: hardware) bardziej
podstawową. Dlatego wolę, jeśli język ją wspiera bezpośrednio.

W ogóle, w naturze nie ma procesów rekurencyjnych. To jest na siłę wciskany ludziom
kit, że rekurencja jest podstawą innych rzeczy. Dlatego języki promujące rekurencję
jako podstawową konstrukcję są nienaturalne - zarówno w nauce, jak i w wykonaniu.

> Że języki, które znamy, warunkują sposób, w jaki myślimy,

Niezupełnie. Pierwszy język może to warunkować (i Wittgensteinowi chodziło o język
naturalny). Natomiast później nasze myślenie może warunkować pozostałe wybory.

> Nie wiem zresztą, czy miał przekonać. Raczej miał stanowić
> ilustrację tego, w jaki sposób ta maksyma odzwierciedla się
> w kontekście języków programowania. Sądzę, że -- mimo wszystkich
> zarzutów, jakie wysnułeś, dotyczących rozwiązania wymyślonego
> przez Kaya (i które nb nijak się mają do tego, co chciałem
> zakomunikować) -- stanowi dobrą ilustrację.

Tak. Kiepski język prowadzi do kiepskiego myślenia i w rezultacie do kiepskich
programów. :-)

> w szczególności warto przyglądać się
> temu, jak historycznie kształtowały się nasze sposoby rozumienia
> obliczania i komputerów.

Tak.

> Skoro mowa o kontekście, może zamiast pokazywać przykład
> w Mathematice, która stosunkowo niewiele różni się od ISWIMa z lat 60.,
> może spróbowałbyś pokazać rozwiązanie tego zadania w nowoczesnym
> języku, jakim jest C++, żebyśmy zobaczyli

Dlaczego? Ty nie pokazałeś przykładu w C++. :-)

--
Maciej Sobczak * http://www.inspirel.com