On Tuesday, April 14, 2015 at 9:21:31 AM UTC+2, M.M. wrote:
> Czyli przyspieszenie niezbyt duże. Blokady są koszmarnie wolne, dwukrotnie
> przyspieszenie to za mało dla wielu praktycznych zastosowań. Z kolei
> jeśli dzielimy zadania na bardzo duże porcje, to nawet 10cio krotne
> przyspieszenie mechanizmu synchronizacji nie przyniesie mierzalnego
> przyspieszenia całego programu.

Bardzo przepraszam, mocno się pomyliłem. Dyskutowaliśmy w czasie mojego
urlopu, jak wróciłem do pracy to dopytałem. Kolega nie testował akurat
tego (ale bliskie okolice i rzeczywiście coś tam było szybsze).

> Ciekawym rozwiązaniem, jak pisałeś, wydają się klasy obudowujące inta w
> bibliotece qt czy std. Jest też klasa atomic pointer. Jeszcze nigdy nie używałem
tych klas, trudno mi się wypowiedzieć o ich przydatności i
> wydajności. Najbardziej ciekawe jest jednak, jak się mają możliwości tych
> klas do spotykanych problemów w praktyce. Może warto im się przyjrzeć.

Warto. Bo możesz w miarę łatwo sobie zrobić sensowne abstrakcje, które
dają w efekcie portowalny kod.

w.

do góry

On Wednesday, April 15, 2015 at 6:38:34 PM UTC+2, Wojciech Muła wrote:
> > Ciekawym rozwiązaniem, jak pisałeś, wydają się klasy obudowujące inta w
> > bibliotece qt czy std. Jest też klasa atomic pointer. Jeszcze nigdy nie używałem
tych klas, trudno mi się wypowiedzieć o ich przydatności i
> > wydajności. Najbardziej ciekawe jest jednak, jak się mają możliwości tych
> > klas do spotykanych problemów w praktyce. Może warto im się przyjrzeć.
>
> Warto. Bo możesz w miarę łatwo sobie zrobić sensowne abstrakcje, które
> dają w efekcie portowalny kod.

Klasy obudowujące atomowe operacje na int'ach trochę mnie przekonują.

do góry