W dniu 2019-02-06 o 14:31, MF pisze:
>
>
> Dzieciaki oprócz komputerów miały też życie w realu. Jeszcze nie było
> niczym niezwykłym, że gra się w piłkę - do tego coraz częściej można
> było grać na boisku szkolnym czy zabezpieczonym placu zabaw, gdzie nie
> groziły przykre konsekwencje, gdy gała zeszła z buta i poleciała prosto
> w okno, tłukąc szybę - albo gania się po podwórku. Jak się młody
> człowiek pokłócił z kumplem, to zwykle najpóźniej na drugi dzień
> wszystko było wybaczone i zapomniane. W najcięższych wypadkach można
> było sobie dać po razie i było spoko. Najważniejsze było, by starzy się
> nie dowiedzieli, bo daliby w tyłek bez dochodzenia, kto winny czy kto
> zaczął. W ogóle jakoś nie było wtedy tych wszystkich parasoli ochronnych
> ani kloszy, jak ktoś się przewrócił, to wstał, jak sobie obtarł kolano
> czy się skaleczył, to się zagoiło, jak się napił wody z kałuży, to w
> najgorszym razie dostał sraczki, starzy od czasu do czasu zerkali na
> podwórko przez okno, zwłaszcza jak robiło się podejrzanie cicho, nie
> siedzieli na ławkach na podwórku i nie drżeli, że zaraz coś strasznego
> się stanie ich pociechom. I jakoś nie było fali śmiertelnych czy
> ciężkich wypadków.

ehh.. to były czasy...
Pięknie w skrócie to podsumowałeś.

Zdrówko

--
Irokez