Dnia 01-04-2009 o 16:47:52 Filip Ozimek <f...@m...polbox.pl>
napisał(a):

>
> W sumie zastanawia mnie co tak na prawdę jest żartem w Twoim poście:
> zazwyczaj mechanizm jest taki, że informuje się kogoś o
> fakcie/wydarzeniu mało prawdopodobnym albo niemożliwym - w skrócie
> fikcyjnym.

I tu się różnimy :)
Ty chciałbyś jako prima-aprilisowy żart podać, że na mojej fermie słoni
pod Warszawą urodziło się słoniątko z 2 trąbami. Na dodatek jako bliźniak,
a jego brat w ogóle nie ma trąby.

Takie informacje zamieszcza "SuperExpress", niezależnie od dnia w roku.

Taka informacja nie przejdzie 1 kwietnia (choć przechodzi każdego
innego dnia).

Natomiast ja (podkreślam "ja", nie "każdy") uważam, że żart
prima-aprilisowy
powinien dotyczyć wydarzenia jak najbardziej możliwego.
Przyznaję, powinienem jeszcze przygotować pokaz slajdów i tam nawtykać
głupot.

Ale nie zrobiłem tego z 2 powodów.

1) Lenistwo - zauważ, że kod w HTML strony z odnośnika, przypominam:
http://strony.aster.pl/antekl1/wyklady2009/w0401.htm
pisze się w kilka minut + kilka minut na test.
Wymyślenie i zrobienie pokazu slajdów zajęłoby mi jednak kilka godzin.

2) Przekroczenie "granicy dobrego smaku". Zaręczam Ci (patrząc na licznik,
umieszczony na stronie), że gdybym podał godzię i miejsce, znalazłbym
osoby, które się tam stawią. Mógłbym im zrobić co najwyżej zdjęcie.
A co z kimś, który, chory, wywlókł się z domu na fikcyjny wykład?

Lekkie nadużycie sieci (zobacz, nawet dodałem [OT] w tytule)
jest poniżej *mojej* granicy tolerancji. Skłanianie ludzi do jazdy
po Warszawie - jest powyżej tej granicy. Jeżeli ktoś jeszcze używa modemu
i zapłacił jakiś ułamek grosza za dojście do mojej strony
- trudno, więcej czasu zabiera wyświetlenie tematów z tej listy.

Jeszcze o granicy smaku: NIE zrobiłbym "dowcipu" typu:
"Dostałem telefon, że twoją babcię można już odebrać z kostnicy"
ale wykonałbym telefon do tejże babci (o ile bez trudu chodzi),
że UPS przysyła jej paczkę i jako posłaniec wręczyłbym puste pudło.
Dowcipem byłoby wyciągnięcie jej z domu.
Noo, to już na granicy, bo gdyby staruszka faktycznie czekała...


Twoje opowiadanie o "niemożliwych faktach"
przypomina mi trochę dziecięce "o, masz na plecach żabę".
Przepraszam, ale tak to odbieram.

Serdedeczne pozdrowienia
- Antek
PS: Ten temat śledzę tylko do północy z 1 na 2 04.2009