Wyrzeźbiłem sobie zasilacz WN do neonu na SG3525, trafie ze starego TV i 2 x
IRF540 wydłubanych ze starego UPS. Przetwornica PP w otwartej pętli.
Wypełnienie regulowane potencjometrem. Częstotliwość jakieś 20-30kHz na
ucho - celowałem, żeby jej nie słyszeć. Neon to prosta rura dł. ~1,5m
zasilana na końcach - jak nieco dłuższa świetlówka. Wszystko śmiga pięknie.
Przy maksymalnym wypełnieniu falownik wciąga 1A przy 14.5V i neonówka świeci
dość jasno. Na macanie kluczowych elementów przetwornicy palcem, w
charakterze czujki termicznej, estymuję około 12W wpompowywanie w rurę.
(albo, hehe, wypromieniowane gdzieś.) Nic się nie grzeje. Sama rura jest
cieplejsza. W sumie nic szczególnego.



Natomiast niesamowite zjawiska świetlne zachodzą przy wypełnieniach
mniejszych od max.



1. Przy minimalnych wypełnieniach świecą tylko końce rury przy elektrodach.
Długość świecenia można zmieniać od kilku cm aż do momentu połączenia. Taka
1,5 metrowa EM84. Kształt świecących odcinków jest stożkowy. Podstawy
stożków w kierunku elektrod.



2. Przy wypełnieniach ciut poniżej maksymalnego, świecący słup gazu lokalnie
zmienia swoją średnicę i zmiany te dość szybko przemieszczają się w rurze.
(jakby szybko przeciągany świecący sznur z nawleczonymi świecącymi kulami. )
Małymi zmianami wypełnienia można zmieniać prędkość przemieszczania się
zgrubień i kierunek też się da. Zjawisko wygląda dość niesamowicie.



Nijak nie mogę znaleźć fizycznego wytłumaczenia tego ostatniego efektu.