W dniu niedziela, 7 grudnia 2014 12:49:01 UTC+1 użytkownik M.M. napisał:
> On Saturday, December 6, 2014 11:03:16 AM UTC+1, firr wrote:
> > moze po prostu lubisz nudne, ;o - jesli tak to czemu nie odpowiadasz broneq?
>
> Kilka razy próbowałem odpowiadać. Niestety tak z doskoku, w oderwaniu od
> swojej roboty, nie potrafię zbyt wiele mu pomóc, więc tylko biernie czytam.
>
jesli tak to chyba nalezy pogratulowac
niestety dla mnie broneq łaczy nieprzyjamną lameriadę z pewnym (biernym ale raczej
idiotycznym) napuszeniem, brakiem mowienia czegokolwiek ciekawego oraz pewnego
rodzaju lekcewazacym podejsciem do tematu dyskusji (plus przerabianiem wszystkiego na
lameryczne napuszone nudziarstwo) [w sumie trzeba bedzie sie moze zastanowic jak sie
do tego lepiej odniesc bo jesli lameriady sa czescią informatyki to broneq "may open
case for some study";o]

do góry

sama lameriada by uszła ale ten rodzaj napuszenia czy tez jej 'promocji' jaki broneq
uprawia mz jest jakis niesmaczny i glupkowaty

do góry

On Monday, December 8, 2014 7:10:39 AM UTC+1, Borneq wrote:
> W dniu 2014-12-08 o 00:46, T pisze:
> > Oczywiscie zdaję sobie sprawe, ze powyzsze propozycje mogą utknąć juz na
poczatku, ale generalnie kondycjonowanie obrazu wejściowego, w zagadnienich
> > przetwarzania obrazu, zawsze jest problematyczne.
> > Osobiscie spróbowałbym transformaty hougha. Szukaj pod HCT - Hough Circle
Transform.
>
> Widzę że bardziej zaawansowane podejście niż ja ro robiłem. Hough Circle
> Transform jest nawet w OpenCV.
>
> Pozdrawiam

Jak zaczynasz od HCT to spróbuj nieprogowac obrazów. Funkcja oceny dopasowania okręgu
do lokalnego fragmentu w obrazie będzie miała "lepszą" ciągłość.
Jeśli jest tutaj jakiś matematyk, to pewnie mnie obija za tą "lepszą ciągłość" ;-)
Aha - spróbuj wstępnie okreslić promień lub zakres promieni tych Twoich obszarów. To
zdecydowanie zredukuje Ci zakres poszukiwań.

Pozdrawiam,T.

do góry

W dniu 2014-12-08 o 10:59, T pisze:
> Jak zaczynasz od HCT to spróbuj nieprogowac obrazów. Funkcja oceny dopasowania
okręgu do lokalnego fragmentu w obrazie będzie miała "lepszą" ciągłość.
> Jeśli jest tutaj jakiś matematyk, to pewnie mnie obija za tą "lepszą ciągłość" ;-)
> Aha - spróbuj wstępnie okreslić promień lub zakres promieni tych Twoich obszarów.
To zdecydowanie zredukuje Ci zakres poszukiwań.

Dzięki za informację, rozróżnianie czy dwa złączone czy jedno robiłem
przez progowanie i erozję, ale teraz mam sprawdzić rozmycie, a tu
operacje morfologiczne są bezsilne.

Pozdrawiam

do góry

W dniu 2014-12-08 o 00:46, T pisze:
> 4b2. przepuść to przez transformate fouriera (potraktuj rozkład krawędzi jako
sygnał 1D). W tym widmie juz spokojnie dobierzesz:

Jądra mam w prostokątach rozmiaru 10-25 pikseli, mam sprawdzić czy są
rozmyte; mój ostatni pomysł to dwuwymiarowa transformata Fouriera
podobnie jak w jpeg, tylko ze względu że mogą to być prostokąty np.
13x15 pikseli i niewielka ich ilość, transformata nie szybka.

do góry

Dnia Tue, 09 Dec 2014 14:48:30 +0100, Borneq napisał(a):

> Jądra mam w prostokątach rozmiaru 10-25 pikseli

Hmmm... jak by Ci to rzec. Nie martw sie, na pewno sobie jakos zycie ulozysz...


MSPANC :-P


--
pozdro
R.e.m.e.K

do góry

W dniu 2014-12-09 o 14:48, Borneq pisze:
> Jądra mam w prostokątach rozmiaru 10-25 pikseli, mam sprawdzić czy są
> rozmyte; mój ostatni pomysł to dwuwymiarowa transformata Fouriera
> podobnie jak w jpeg, tylko ze względu że mogą to być prostokąty np.
> 13x15 pikseli i niewielka ich ilość, transformata nie szybka.

Transformata nie daje spodziewanych efektów, klikam i pokazuje się
przeskalowana do 32x32 lub 8x8 transformata, ale nie pokazuje się w
wynikach jasne kryterium, że dla ostrych jest zawsze tak a dla rozmytych
zawsze inaczej, trzeba coś innego.

do góry

W dniu 2014-12-09 o 23:08, Borneq pisze:
> Transformata nie daje spodziewanych efektów, klikam i pokazuje się
> przeskalowana do 32x32 lub 8x8 transformata, ale nie pokazuje się w
> wynikach jasne kryterium, że dla ostrych jest zawsze tak a dla rozmytych
> zawsze inaczej, trzeba coś innego.

Tymczasem dobrym rozwiązaniem jest przekrój, wystarczy nawet w jednym
kierunku poziomo. Wtedy ostre mają gwałtowne spadki jasności o rozmyte
nie. To już mały problemik został, jak te dane obrobić tak, aby powstała
funkcja zwracająca stopień rozmytości.
Nie można np. prowadzić kreski od najjaśniejszego do najciemniejszego,
wyszukiwanie najgwałtowniejszego spadku może zwrócić krótki spadek itd.
Przykłady (na dole w rogu obraz jądra)
1-6 ostre,
01: http://i.imgur.com/GDajkqt.png
02: http://i.imgur.com/1bAsgsu.png
03: http://i.imgur.com/JQWzB68.png
04: http://i.imgur.com/CDcWWna.png
05: http://i.imgur.com/kyIGpZ1.png
06: http://i.imgur.com/Yte5Rgz.png

7,8,9; 9 jeszcze jądro choć z wykresu nie wygląda, moze pod innym kątem
lepiej
07: http://i.imgur.com/Nq65maH.png
08: http://i.imgur.com/QPi0jB5.png
09: http://i.imgur.com/v1HeALm.png

10,11 - cienie a nie jądra
10: http://i.imgur.com/RoHIBzK.png
11: http://i.imgur.com/sZ07ja4.png

do góry

W dniu 2014-12-10 o 00:35, Borneq pisze:
> Nie można np. prowadzić kreski od najjaśniejszego do najciemniejszego,
> wyszukiwanie najgwałtowniejszego spadku może zwrócić krótki spadek itd.
> Przykłady (na dole w rogu obraz jądra)

Może znaleźć najpierw najdłuższy monotoniczny odcinek rosnący i
najdłuższy malejący, ale:
- odcinek może mieć fałdę w środku, przez to nie zostanie znaleziony
- odcinek moze składac sie z czesci szybok rosnacej/malejącej i wolno

do góry

On Wednesday, December 10, 2014 10:24:21 AM UTC+1, Borneq wrote:
> W dniu 2014-12-10 o 00:35, Borneq pisze:
> > Nie można np. prowadzić kreski od najjaśniejszego do najciemniejszego,
> > wyszukiwanie najgwałtowniejszego spadku może zwrócić krótki spadek itd.
> > Przykłady (na dole w rogu obraz jądra)
>
> Może znaleźć najpierw najdłuższy monotoniczny odcinek rosnący i
> najdłuższy malejący, ale:
> - odcinek może mieć fałdę w środku, przez to nie zostanie znaleziony
> - odcinek moze składac sie z czesci szybok rosnacej/malejącej i wolno
Policz pochodną i podziel ją przez odległość do bliższego z krańców
odcinka. Gdy ma zero, to wiadomo, kolor nie narasta i nie maleje.
Gdy ma dużą wartość w środku, to podzieli się przez dużą odległość -
wyjdzie w pobliżu zera. Gdy ma wartość dużą na brzegu, to podzieli się
przez małą liczbę i zostanie duża. Możesz też dzielić przez kwadrat
odległości, wtedy środkowe jeszcze szybciej się wyzerują.
Pozdrawiam

do góry