Zawsze po zimie mam wrażenie że wszystko się popierdoliło. Koła
kwadratowe, hamulec tam gdzie całą zimę miałem, gaz w tej ręce co były
biegi, moto nie skręca nie hamuje a gaz ma tylko 2 pozycje. W dodatku po
mieście wszyscy jeżdżą jak popierdoleni. Po paru dniach zmienia się
wszystko, moto się traci kanty, subtelnieje, ja sobie wszystko
przypominam a miasto zaczyna się robić przejezdne. Parę dni później
wszystko się robi boskie, a samochody uciekają na boki jak fale morza
przed Mojżeszem.

I nagle, ktoregoś dnia dzieje się w ułamku sekundy akcja "kuuuurwa, nie
wyda, nie wyda, nie wyda!!!!
Wydało.
Taki prztyczek Losu, lajtowa rzecz w sumie.

Dziś los zrobił inaczej. Kazał mi przejechać obok rozbitego moto i
czarnego worka obok.

Szczerze mówiąc wolałem te wcześniejsze akcje.

Wiadomo, krótkie i pełne niepokoju jest życie człowieka zrodzonego z
niewiasty, więc trzeba zapierdalać.

Ale nie zapierdalać po to żeby było krótkie.

KJ