Użytkownik "Paweł Pawłowicz" napisał w wiadomości
W dniu 2017-06-26 o 01:15, J.F. pisze:
> Dnia Sat, 24 Jun 2017 21:26:39 +0200, Paweł Pawłowicz napisał(a):
>>> Próbkę rozciera się na tyle, aby ziarna były mniejsze niż długość
>>> fali.
>>> Jest do dość łatwe, bo próbki są minimalne ilości, używa się
>>> małych
>>> agatowych moździerzyków. Bromek potasu topi się w prasie i
>>> powstaje
>>> zawiesina próbki w KBr,
>
>> To topienie to kwestia cisnienia ?
>Tak.

10k at robi wrazenie na smiertelniku ... ale tyle wystarczy do
stopienia ?
To takie normalne stopienie do cieklej postaci, czy bardziej jakies
zeszklenie do matowej pastylki ?

NaCl tez sie tak "topi" ?
Az mam ochote zobaczyc, ale skad tych pare ton wziac :-)

J.

do góry

Użytkownik napisał w wiadomości grup
dyskusyjnych:6733c45a-44c8-480a-bc1b-c920b59c75d9@go
oglegroups.com...
W dniu piątek, 23 czerwca 2017 23:41:07 UTC+2 użytkownik J.F. napisał:
>> A dawniej o tysiacach pF
>Albo centymetrach;)

>A Amerykanie do dzisiaj sie nie moga przekonac do nanofaradow
>i czesc elektronikow uparcie pisze pojemnosci typu 0.022 uF.
>I te wspaniale staromodne oznaczenia kondensatorow,
>MF jako mikrofarady i MMF jako pikofarady;)

Nam jeszcze IMO Rosjanie namieszali, bo oni tez nie lubili.

J.

do góry

Hello Jarosław,

Friday, June 23, 2017, 10:23:28 PM, you wrote:

>> Żaden człowiek, który ma jakiekolwiek pojęcie o elektryce nie będzie
>> przecież pisał o tysiącach tysięcznych jednostki podstawowej.
> Wicherek mówił o tysiącu milibarów,

Wicherek mówił jeszcze o milimetrach słupka rtęci a nie o milibarach.
W końcówce lat 70-tych na stacjach meteorologicznych używano nadal
barometrów rtęciowych z lusterkiem, skalowanych w mm (z noniuszem do
0.1 mm) i tabelą poprawek dla skali.

O ile pamiętam, to na milibary i hektopaskale załapała się tylko
Chmurka.

[...]

--
Best regards,
RoMan
Nowa strona: http://www.elektronika.squadack.com (w budowie!)

do góry

Użytkownik "RoMan Mandziejewicz" napisał w wiadomości grup
dyskusyjnych:1...@p...pl.in
valid...
Hello Jarosław,
>>> Żaden człowiek, który ma jakiekolwiek pojęcie o elektryce nie
>>> będzie
>>> przecież pisał o tysiącach tysięcznych jednostki podstawowej.
>> Wicherek mówił o tysiącu milibarów,

>Wicherek mówił jeszcze o milimetrach słupka rtęci a nie o milibarach.
>W końcówce lat 70-tych na stacjach meteorologicznych używano nadal
>barometrów rtęciowych z lusterkiem, skalowanych w mm (z noniuszem do
>0.1 mm) i tabelą poprawek dla skali.

Jakas galka byl do przesuwania tego noniusza ? Bo slupek rteci go nie
ma.
Najwazniejsza i tak ta tabelka, bo trzeba to zredukowac do poziomu
morza.

>O ile pamiętam, to na milibary i hektopaskale załapała się tylko
>Chmurka.

Jakos podobnie pamietam.

Tym niemniej - czy nie glupota - wielkosc ktora wynosi ok 1 bara
podawac w jako 1000 mb :-)

Z hPa tez zabawa, bo jednostka wreszcie sluszna, ale powinno byc w kPa
:-)

J.

do góry

Pan Paweł Pawłowicz napisał:

>>> Spektroskopia w podczerwieni jest w chemii organicznej trzecią pod
>>> względem częstości wykonywania, po masowej i rezonansie magnetycznym.
>>
>> Jak bardzo swoiste są te widma? To znaczy co od czego da się odróżnić?
>> Izocośtam od nie-izo? Chlorofil od hemu? Ma taka spektroskopia wartość
>> analityczną, czyli da się określić skład nieznanej próbki prze porównanie
>> widma z bazą znanych widm? Czy to raczej do odgadywania struktury tego,
>> co akurat chemikowi-organikowi udało się w próbówie zmontować?
>
> Odpowiedź na wszystkie pytania brzmi: tak.
> Dodatkowo są one interpretowalne. To znaczy, ze na podstawie widma IR
> można wiele powiedzieć o budowie nieznanego związku.

Mnie ta interpretowalność wydaje się trudna do pogodzenia ze swoistością.
Bo rozumiem (może źle rozumiem), że pewne wiązania czy struktury majtają
się w charakterystyczny dla siebie sposób, co przekłada się na widmo.
Więc da się stwierdzić, że taki układ atomów występuje gdzieś w budowie
nieznanego związku. Oczywiście takich charakterystycznych "rezonatorów"
w dużej cząsteczce jest więcej -- dopiero ich suma daje charakterystyczne
widmo substancji. Ale jestem sobie w stanie wyobrazić, że takie samo
widmo da mieszanina dwu lub kilku innych związków zmieszanych w określonej
proporcji. W którym miejscu źle myślę?

Ponadto wciąż mnie intryguje ta (aż) kilkudziesięcioprocentowa absorbcja.
To ogromna czułość w porównaniu z Ramanem, gdzie sygnał wtórny jest na
poziomie ułamków ppm. Dlaczego zatem potrzebne są tak długie czasy
akwizycji? Trudno wziąć silniejsze źródło podczerwieni? Co właściwie
robi tam za źródło promieniowania (detektor to pewnie jakieś Hamamatsu).

--
Jarek

do góry

Pan RoMan Mandziejewicz napisał:

>>> Żaden człowiek, który ma jakiekolwiek pojęcie o elektryce nie będzie
>>> przecież pisał o tysiącach tysięcznych jednostki podstawowej.
>> Wicherek mówił o tysiącu milibarów,
>
> Wicherek mówił jeszcze o milimetrach słupka rtęci a nie o milibarach.
> W końcówce lat 70-tych na stacjach meteorologicznych używano nadal
> barometrów rtęciowych z lusterkiem, skalowanych w mm (z noniuszem do
> 0.1 mm) i tabelą poprawek dla skali.

O milimetrach mówił na pewno, ale przez długi czas podawali równolegle
dwie miary -- obok milimetrów również milibary, a potem hektopaskale.

> O ile pamiętam, to na milibary i hektopaskale załapała się tylko
> Chmurka.

Nie pamiętam kiedy dokładnie wywalili Wicherka i kiedy była rewolucja
hektopaskalowa. Wydawało mi się, że to Wicherek tłumaczył dlaczego
teraz hPa i że jest to to samo, co było wcześniej w milibarach.
Ale może to Chmurka była. Tymczasem ludzie i tak wiedzieli swoje --
twierdzili, że odkąd ciśnienie podają w hektopaskalach, pogoda jakaś
gorsza się zrobiła.

Jarek

--
-- Co się stało? Mów!
-- Bar... wzięty!

do góry

Hello Paweł,

Saturday, June 24, 2017, 10:48:50 AM, you wrote:

[...]

> dziedzinach: w chromatografii ciśnienie podaje się w funtach na cal
> kwadratowy, spróbuj w publikacji napisać o jakichś barach, możesz być
> spokojny, że recenzent to odrzuci.

Odrzuciłbym takiego recenzenta.

BTW: niedawno w Discovery Science przetłumaczono ,,na cal kwadratowy"
jako ,,na 2.5 cm?"...

--
Best regards,
RoMan
Nowa strona: http://www.elektronika.squadack.com (w budowie!)

do góry

Pan RoMan Mandziejewicz napisał:

>> w chromatografii ciśnienie podaje się w funtach na cal kwadratowy,
>> spróbuj w publikacji napisać o jakichś barach, możesz być spokojny,
>> że recenzent to odrzuci.
>
> Odrzuciłbym takiego recenzenta.

Duża odwaga. Ciekawe, czy by się jakiś inny recenzent znalazł.

> BTW: niedawno w Discovery Science przetłumaczono "na cal kwadratowy"
> jako "na 2.5 cm2"...

Mój wujek miał w latach sześćdziesiątych amerykański krążownik szos.
W papierach miał pojemność silnika opisaną w calach sześciennych.
A wtedy płaciło sie podatek drogowy uzależniony od pojemności silnika.
Wujaszek nie miał nic przeciwko temu, gdy mu w urzędzie przeliczyli
to na centymetry sześcienne mnożąc przez 2,5.

--
Jarek

do góry

Użytkownik "RoMan Mandziejewicz" napisał w wiadomości grup
dyskusyjnych:5...@p...pl.inv
alid...
>BTW: niedawno w Discovery Science przetłumaczono ,,na cal kwadratowy"
>jako ,,na 2.5 cm?"...

Wracamy do mojego wczesniejszego pytania - czemu
cm^2 oznacza (cm)^2 a nie c(m^2) :-)

J.

do góry

Użytkownik "Jarosław Sokołowski" napisał w wiadomości
Pan Paweł Pawłowicz napisał:
[...]
>Ponadto wciąż mnie intryguje ta (aż) kilkudziesięcioprocentowa
>absorbcja.
>To ogromna czułość w porównaniu z Ramanem, gdzie sygnał wtórny jest
>na
>poziomie ułamków ppm.

Pewnie dlatego powszechnie uzywa sie IR :-)

Przy okazji - Pawle, jakie sa wspolczynniki absorbcji dla gazowego CO2
?
Bo jesli sie nie pomylilem, to mi wychodzi, ze w powietrzu to
wystarczy pare metrow dla bliskiej 100%,
wiec stezenie CO2 nie mialoby znaczenia - 0.02% czy 0.05% - i tak
pochlonie 99.9... % IR.

Chyba, ze chodzi o fale poza glownymi prazkami absorbcji, tam CO2
wykazuje tlumienie male ... i moze jest istoczne czy przez 10km sie
poteguje do 20% czy do 90% ?

> Dlaczego zatem potrzebne są tak długie czasy
>akwizycji? Trudno wziąć silniejsze źródło podczerwieni? Co właściwie
>robi tam za źródło promieniowania (detektor to pewnie jakieś
>Hamamatsu).

Dzisiaj sie pewnie robi inaczej, ale widzialem takie urzadzenie z lat
... chyba jeszcze 70-tych, to wiecej tam bylo mechaniki niz
elektroniki.
Zarowka, monochromator zmienny, fotopowielacz.
Do tego jakies kola ze szczelinami przepuszczajace swiatlo przez
probke i odniesienie naprzemian.
Samo "przemiatanie" calego zakresu widma troche trwalo, bo mechanika
czyms krecila.

Dzis sie daje siatke dyfrakcyjna i kamere liniowa, to mozna w ulamku
sekundy widmo zmierzyc.
Ale krzem tylko w bliskiej IR lapie, wiec pewnie trzeba inny czujnik
... i sie gorzej scala :-)

J.

do góry