n...@m...invalid napisał(a):

> W dniu 23.11.2011 r. 17:04, M.M. pisze:
> > <f...@W...gazeta.pl> napisał(a):
> >
> >> nieby proste a niestety mimo dwu dni myslenia nic mi z tego nie
> >> wyszlo, prosty algorytm typu przekaz np 1/4 roznicy wartosci od
> >> piksela o nizszej wartosci do piksela o nizszej wartosci,
> Zakładając, że dobrze zdekodowałem ten fragment^:
>
> for each( Point pt in Points )
> for each( Point neighbor in pt.Neighbors )
> if( pt < neighbor )
> pt += ( neighbor - pt ) * 0.25
Mozna kombinowac roznie... efekt graficzny moze byc ladny, ale symulacja
zjawisk rzeczywistych to inna bajka.

> W image processing to się chyba nazywa odplamkowanie (lub któryś wariant
> rozmycia, mogę się mylić).
>
> > Wydaje sie to dobrym rozwiazaniem. Nie wiem czy wygeneruje zamierzony
> > efekt, ale na pewno da cos ciekawego. Gdy bawilem sie w symulacje
> > czastek obdarzonych masa, grawitacja i predkoscia, to problemem byla
> > kwadratowa zlozonosc - kazda czastka oddzialuje na kazda. W Twoim
> Jak to rozwiązałeś, jeśli można spytać? Jakąś aproksymacją, szeregiem,
> clusteringiem?
Hmmmm... nie wiem jak to sie nazywa fachowo... jakas maksymalnie uproszczona
symulacja z czasem dyskretnym. Gdy sila grawitacyjna szybko maleje wzgledem
odleglosci, to mozna pominac oddzialywania odleglych od siebie czastek - i
tak beda bilskie zeru. Cos w rodzaju:
for( int i=0 ; i<N-1 ; i++ )
for( int j=i+1 ; j<N ; j++ ) {
dystans pomiedzy pt_i i pt_j z normy euklidesowej
jakies sztuczne rozwiazanie gdy dystans < epsilon
sila maleje odwrotnie proporcjonalnie do kwadratu dystansu
przyspieszenie wprost proporcjonalne do sily i odwrotnie do mas
zmiana predkosci na podstawie przyspieszenia
zmiana polozenia na podstawie predkosci
}

Ladnie to wygladalo, ale dla duzej ilosci czastek dzialalo bardzo wolno.
Na ile to bylo realistyczne trudno powiedziec. Gdy dalwalem inne wzory
na sile grawitacyjna to na oko wygladalo bardziej realistycznie. Dla
niektorych wzorow tworzyly sie uklady podobne do ukladow planetarnych, dla
innych czastki laczyly sie w skupiska, a po zderzeniu czasami rozpadaly sie
na kilka malych, albo laczyly w jedno wielkie skupisko. Z tego co pamietam
trudno bylo dobrac parametry, chyba ciekawy wizualnie efekt udalo mi sie
uzyskac raptem dwa raz na kilkadziesiat prob.

> BTW, to jest ~podobno jedno z zadań na iv u Google'a:
> Imagine an unlimited net of 1R resistors connected in squares. What will
> be the effective resistance between two corners of one such square?
Nie wiem, nie interesowalem sie, ale moze da sie wygooglac? ;-)

> > przypadku czastka oddzialuje tylko na kilka czastek sasiednich, wiec
> > powinno dzialac szybko.
> O(n*3^DIM(Points)).
O( caly_czas / tik_czasu * ilosc_czastek * srednia_ilosc_sasiadow )

Pozdrawiam



--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/