Anerys napisał:

>>> No proszę, lata lecą, ludzie się zmieniają, a metody wciąż te same.
>>> Ech, Mat' Rassija.
>>>
>>> ...16 grudnia 1986 roku milczący ludzie w cywilnych ubraniach, lecz
>>> z wyraźnie wojskową postawą, nie pytając o zgodę lokatora pewnego
>>> dobrze strzeżonego mieszkania w Gorkim, zainstalowali w nim telefon.
>>> Zadzwonił Gorbaczow...
>>>
>>> Ten fragment znalazłem przez Google Books na stronie 183 książki
>>> "Gorbaczow" (Andrej S. Graczow, tłum. Michał B. Jagiełło, Iskry, 2003).
>>
>> Rzeczywiście, obydwie sytuacje niemal identyczne... :-)
>
> Yyy... jak moja :))
> Skojarzyłem z opowiadań w rodzinie, że też przez to przeszedłem, jeszcze
> zanim na ten świat przyszedłem :))
> Pewien wieczór, bliski znajomy, mający dobre kontakty z (brrrrr... ale bez
> podtekstów na szczęście) jakimś wysoko postawionym Pierwszym Sekretarzem...
> pada w rozmowie hasło "nie mamy telefonu". "No, to macie". Następnego
> wieczoru już dzwonił aparat, podpięty do CA Ochota-1 (22xxxx), zgodnie z
> rejonem. Dla formalności tylko, mama miała jeszcze złożyć podanie.
> Nie jestem tym zachwycony, bo układy tego typu nie ujmują mnie, ale... było,
> minęło... W obecnym miejscu już tych możliwości nie było, czekało się ok.
> 3.5 roku.

Niemal zupełnie o tym zapomniałem, ale mnie też się raz przytrafiła
taka niezapowiedziana instalacja linii telefonicznej. Wniosek na telefon
złożyłem mniej więcej w tym czasie, kiedy Gorbaczow dzwonił do Sacharowa.
Nie łudziłem się wtedy, że zostanie szybko zrealizowany (jeśli w ogóle).

W roku 1990, gdy wszystko (?) się pozmieniało, wreszcie zaczęto kablować
okolice. Ja się naonczas wdałem "we władzę" i przy każdej możliwej okazji,
takiej jak wizyty tepsiarzy w gminie, uświadamiałem wszystkim, że oszacowania
zapotrzebowania na telefony zwykle są zaniżone. Nieprawdą jest jakoby nie
w każdym domu będą chcieli mieć telefon, a ponadto będą i tacy, jak ja na
przykład, co to zechcą mieć co najmniej dwie linie -- choćby z tego powodu,
że abonament, to 10 zł, co odpowiada kilku dłuższym rozmowom. Dodzwonić
się łatwiej, a i spokój w rodzinie większy, gdy jeden drugiego nie pogania
by kończył gadać.

No i w końcu do mojego domu dotarł moner i bez pytania założył DWIE linie
(nie, drugiego wniosku ni podania nie składałem).

--
Jarek