Danusia - wspomnienie.

Poznałyśmy się po śmierci naszych dzieci.

Ona, bardzo wierząca, ja nie bardzo. Nie miałyśmy z tym problemu, czasem ona
próbowała mnie przekonać, czasem ja ją. Pomagałam jej gdy mogłam, ale
wyjechałam z kraju i nasze kontakty stały się rzadkie, zawsze jednak ją
informowałam, że byłam na grobie Kuby przy każdym przyjeździe do W-wy. To
było dla niej bardzo ważne. Czasem zabierałam ją do Zdziarki. Forum
motocyklowe czytam co dzień, więc wiedziałam, że co roku zapraszała
motocyklistów na mszę za całą trójkę, za tych co zginęli w wypadku w
Zdziarce. W każde Boże Narodzenie i Wielkanoc przesyłała wszystkim
motocyklistom życzenia. Po śmierci jedynego dziecka został jej tylko ten
mały świat motocyklistów, który łączył ją z jej Kubusiem.

70 lat to za wcześnie, żeby umierać, ale ona miała chore serce. Strasznie mi
żal, że umarła. Mam nadzieję, że spotkała Kubę, a jeśli tak, to również
Emilkę i Agnieszkę.

Danusia, do zobaczenia w niebie.

Dorota Gierczak, mama Iguany